Polegać na drugim człowieku, aby dać mu siłę do znalezienia naszego szczęścia: to niebezpieczna iluzja związków charakteryzujących się zależnością emocjonalną. Jak wyjaśnia ekspert w dziedzinie psychologii
Zależność afektywna
ZA Historia miłosna charakteryzuje się zależność emocjonalna nie jest to zdrowa i wzajemna miłość, aleobsesja. Anuluje dla niego, mając nadzieję, że rozwiąże wszystkie jej problemy. O uczuciu, szacunku, zaufaniu, szczęściu … ale możesz się z tego wydostać. Po prostu naucz się go rozpoznawać, zanim będzie za późno.
Rozmawiamy o tym z psychoterapeutą Roberto Pani, profesor psychologii klinicznej na Uniwersytecie Bolońskim.
Jednym ze sposobów, w jaki przejawia się zależność emocjonalna, jest szacunek dla innych bardziej niż siebie: ścieżka, która prowadzi do zapomnienia o własnych pragnieniach, do zawsze ugięcia się przed wolą drugiego.
„Cieszę się tylko wtedy, gdy obok mnie jest mężczyzna, w istocie istnieję tylko wtedy, gdy on tam jest” - taka jest myśl (zredukowana do szpiku kości) tych, którzy ryzykują uzależnienie emocjonalne. To znaczy zapominanie, że kobieta jest już „godną” osobą, niezależnie od tego, czy jest w związku, czy nie.
Co to jest zależność emocjonalna
Uzależnienie od uczuć oznacza bycie ofiarą i psychologicznym więźniem drugiej osoby do tego stopnia, że nie jest się w stanie zrobić nic samemu.
Znika poczucie niezależności i wolności, pozostawiając miejsce na zubożenie skutkujące lękiem przed niemożnością oderwania się od drugiego.
W latach 70. książka „Kobiety, które za bardzo kochają” amerykańskiej psychoterapeutki Robin Norwood jako pierwszy podkreślił temat zależność emocjonalnawytrząsając kobiety z niebezpiecznego złudzenia. Jeden z ofiara za miłość z mniej lub bardziej świadomym celem weź wszystko ze związku: szczęście, samorealizacja, absolutne zrozumienie i inne wszechogarniające aspekty życia.
„W tych związkach miłość ma bardzo niewiele wspólnego z tym, co więcej, często jest zastępowana przez„obsesja drugiego i jednego brak miłości wobec siebie - wyjaśnia dr hab. Chleby. Z jednej strony pracownicy afektywni mają jedną brak zaufania w sobie, aż do dojrzewania kruchej koncepcji siebie; z drugiej strony uzależniają swoje istnienie od drugiego (człowieka) w kategoriach psychologicznych, jeszcze przed szczęściem ”.
Zasadniczo czują się zagubieni, jeśli go tam nie ma, boją się porzucenia i samotności, mylą każdy gest pochodzący od drugiego z uczuciem, oddają się mu, aby nie pozwolić mu uciec. Jednym słowem wybaczamautonomia dając miejsce uzależnieniu.
Pochodzenie uzależnienia emocjonalnego
Chociaż w psychologia deterministyczne dyskursy przyczyny i skutku u podstaw zależność emocjonalna tam jest rozczarowująca historia emocjonalnych spotkań i przeżycia emocjonalne, która ma swoje korzenie w najodleglejszej przeszłości, czyli kiedy byliśmy dziećmi i nastolatkami.
- Jest prawdopodobne, że pierwsze spotkania dziewczyny z postacie afektywne ważni (członkowie rodziny) byli doświadczani jako niedostateczny: np. zimny ojciec, unikająca matka, środowisko społeczno-rodzinne generalnie niespójne między modelami edukacyjnymi przekazywanymi za pomocą głosu a zachowaniami wprowadzanymi w życie »- wyjaśnia psycholog.
Do tego możemy dodać pierwsze obietnice, których nie dotrzymała ukochana z czasów szkolnych, pierwsze żarty o winie i tak dalej.
„W takich przypadkach normalne trzeba być kochanym - co jest niezbędne w dzieciństwie - jakby pozostawało „zamrożone”, by objawiać się jako dorośli w całej swej nagłości: jest gotowe do zaspokojenia, bez zbytniego rozumowania i ocen ze strony tych, którzy są przed tobą "- wyjaśnia Doctor Pani.
Dlatego zdarza się, że emocjonalny uzależnionykierując się potrzebą wyrównania dawnej rany miłości, projekt do drugiego obraz często nie odpowiadający rzeczywistości. „Widzisz księcia-zbawiciela, w którym jest bardzo normalna osoba, która nieuchronnie cię rozczaruje, ale której ona sama nie będzie mogła opuścić ze strachu przed samotnością”.
Jak przejawia się zależność uczuciowa
Ścigając drugiego, kto nas nie chce, bać się, że bez niego nic nie jesteśmy warci, akceptujemy wszystko, nawet nadużycia, oddawajmy się każdemu zachowaniu, nie mówiąc nigdy tego, czego chcemy: to są typowe zachowania tych, którzy cierpią zależność emocjonalna. Tak, ponieważ kwestia pragnień w przeciwieństwie do potrzeb ma kluczowe znaczenie dla obsesji na punkcie miłości.
"Kto ma tzbyt duża potrzeba miłości, do tego stopnia, że się od tego uzależnia, często nie ma umiejętności rozpoznawania tego, czego chce od tego, czego potrzebuje - wyjaśnia prof. Pani - rzeczywiście, często jest więźniem potrzeb, tak bardzo, że rzuca się w inne oczekiwania miłości który nieuchronnie będzie rozczarowany ”.
W miarę upływu czasu i codziennego życia związku zdajemy sobie sprawę, że druga osoba nie jest tym, czego się spodziewaliśmy. To błędne przekonanie zmienia miłość w jedno bolesna sytuacjarozczarowujące i destrukcyjne: a perwersyjny krąg w którym kobieta, która kocha za bardzo, uzależnia się od nałogu, z którego nie może się wydostać.
«Z jednej strony uzależniona emocjonalnie czuje się winna, ponieważ nie jest w stanie zadowolić drugiej pod każdym względem, ponieważ wydaje jej się ważną postacią, którą należy czcić; z drugiej strony czuje się nieszczęśliwa, ponieważ czuje, że nie spełniła swoich dziecięcych marzeń o miłości. Jednocześnie nie wzbogaca w sobie kobiety i wydaje jej się, że nie może uwolnić się od raniącego ją związku ”.
Jaki jest identyfikator kobiet najbardziej dotkniętych?
„Ci, którzy mieli podstawowe doświadczenia (zaczynając od rodziny i szkoły), które nie były w stanie przekazać im przekonań i jasności co do ich podstawowe zaufanie; tych, którzy nie czuli się kochani, zostali oszukani i zdradzeni »- odpowiada psychoterapeuta.
Należy zauważyć, że nie wszystkie rozczarowania prowadzą do zależność emocjonalna: «To jest wynikiem kompleksu czynniki empiryczne i strukturalne które są ze sobą splecione i do których nie można wracać w pośpiechu ”.
Krótko mówiąc, pomiędzy„być mało kochanym od małego wyd potrzeba miłości jako dorośli w obsesyjny sposób nie zawsze istnieje mechanizm przyczynowo-skutkowy. „Nie zapominajmy, że rozczarowania są nieuniknione dla każdego i często dają impuls do poznania się i zrozumienia, co jest dla nas dobre w przyszłości - wyjaśnia ekspert. Przezwyciężenie rozczarowania, zrozumienie przekazanej nam nauki wzmacnia wiarę w siebie i ustanawia pozytywny obwód, dla którego zaczyna się cenić siebie i podążać w kierunku zdrowych miłości, nawet drogą prób i błędów ”.
Jak rozpoznać zależność emocjonalną
Dopóki są uwikłane w parę, z której mimo bólu nie mogą się wydostać, kobiety nie zauważają, że cierpią na uzależnienie emocjonalne.
«Wśród znaków, które mają was ostrzec, jest przede wszystkim znak przemoc - gromy prof. Pani - przede wszystkim psychologiczny, czyli pierwszy dzwonek alarmowy, potem „modalny”, czyli behawioralny; gdy dochodzi do przemocy fizycznej, sytuacja osiągnęła swój kres ».
W historii miłosnej powinieneś czuć się wystarczająco niezależny, aby móc robić, co chcesz, bez bycia zmuszanym do „posłuszeństwa” drugiemu, pod groźbą lęku przed pozostawieniem w tyle.
Lwzbogacenie to kolejny aspekt do rozważenia: poczucie wzbogacenia się i wzbogacenia w wymianie z innymi jest podstawą zdrowego związku.
Z drugiej strony w złej historii człowiek czuje się zależny, zubożały, słaby i nieszczęśliwy.
Jak wyjść z uzależnienia emocjonalnego
Plik porównanie z innymi kobietami pomaga zrozumieć, co jest nie tak w naszym sposobie odnoszenia się do siebie, charakteryzującym siębrak wzajemności. Obserwowanie, że robimy wszystko dla siebie, nie słuchając naszych prawdziwych pragnień, może być punktem wyjścia rozpoznać nasza zależność emocjonalna.
Później zrozum, że twoje własne godność przychodzi najpierw, aby przestać być przytłoczonym przez drugiego.
Znajdź alternatywy dla związku, dbając o ich zainteresowania i przyjaźnie.
W najpoważniejszych przypadkach uzależnienia emocjonalnego można pomóc psychoterapeuta, co doprowadzi kobietę do odnalezienia własnej autonomii. Autonomię można zdefiniować jako fakt, że ktoś słucha samego siebie i nie robi tego, czego z posłuszeństwa chce druga.
Zaproszenie skierowane do wszystkich kobiet: rób, co chce druga, tylko dlatego, że go kochasz, ale wiedząc, że możesz tego nie robić, a nie dlatego, że musisz ”- podsumowuje prof. Roberto Pani.
Może cię również zainteresować Jak zwiększyć poczucie własnej wartości
