Harmonia ze Wschodu dzięki starożytnej dyscyplinie ciało-umysł
Wypędzanie starego i wchłanianie nowego, w języku chińskim Tu gu na xin, oto jedna z nazw, którymi w starożytności wskazywano ćwiczenia, które w ostatnim czasie połączyły się w Qi-gong, coraz bardziej rozpowszechnione także w Europie. Qi, które po japońsku staje się ki, to życiowy oddech, energia: starożytna koncepcja, obecna od sztuk walki po chińską medycynę, od sztuki po filozofię Wschodu.
Co to jest Qi-gong?
Przez długi czas rozważano tę dyscyplinę kontrrewolucyjny z Chińskiej Republiki Ludowej, jako należący, wraz z taoizmem, do stare tradycje społeczeństwa feudalnego. Na początku lat pięćdziesiątych usystematyzowano wiedzę starożytną i współczesną; w Chiny otwierane są nowe centra, jednak to początkowe otwarcie zostaje nagle przerwane. Qi-gong, głęboko połączony z wiedza przodków medycyny chińskiej staje się podejrzany i aż do lat 80. był oficjalnie zakazany przez rząd.
Jedną ze starożytnych nazw Qi-gong jest Dao yin, prowadź i prowadź, skurcz Dao qi ling he, yin ti ling rou: „Prowadzenie Qi prowadzi do harmonii, przewodzenie ciału prowadzi do elastyczności”, wyjaśnia Maria Luisa Vocca, ekspertka dyscyplin orientalnych i zapalona badaczka Qi-gong. Znaczenie tego wyrażenia jest takie poprzez oddychanie możemy wpłynąć na zdrowie organizmu i przywrócić równowagę organizmu, odkrywając więcej Harmonia, elastyczność i zwinność.
Korzyści
Istnieje wiele pozytywnych skutków Qi-gong. ZA praktyka uważności ruchów wpływa na mobilność stawówpoprawia postawę i ćwiczy wszystkie mięśnie ciała. Pozwala regulować ciśnienie krwi, działa na metabolizm energetyczny i na funkcjonalność serca. Ale efekty są odczuwalne nie tylko na poziomie fizycznym: ta tysiącletnia sztuka, która uczy, jak pielęgnować obecność i energię witalną, pomaga zmniejszyć stres i niepokój psychiczny, sprzyjający stanowi spokoju i dobrego samopoczucia psychofizycznego.
Ćwiczenia
Jakie są podstawowe pozycje? Qi-gong może być również praktykowany przez osoby chore lub w szpitalu, dlatego w warunkach ograniczonej sprawności ruchowej, z tego powodu pozycje mogą być bardzo różne w zależności od tematyki i stanu zdrowia.
Jak mówi Maria Luisa Vocca, starożytne chińskie przysłowie mówi: „Kto jest chory, udaje się przede wszystkim do lekarza: jeśli lekarz mu nie pomoże, osoba zwraca się do Buddy, jeśli Budda nie pomoże mu, to osoba zwraca się do Qigong ». Wydaje się, że początki tej dyscypliny narodziły się ponad 5000 lat temu, kiedy tańce szamańskie mnichów taoistycznych wtopili się w tajemnicę natury, przekształcając gest w czystą harmonię formy.
Jedna z najstarszych pozycji jest znana jako zhan zhuang, czyli dosłownie „stać jak słup”: w w pozycji pionowej plecy są proste, a pośladki lekko do przodu. Głowa unosi się, a wzrok kieruje się ku horyzontowi. Obraz utworzony przez ciało przywołujedrzewo mitologiczne: Czerpię siłę z moich korzeni, znajduję swoją solidność i centrowanie, idę w kierunku słońca i ogromnego, pozostającego stabilnym i elastycznym.
