Jak postrzegasz czas? To znaczy refleksja nad szybkością i sensem życia
Czas, który ucieka nam przez palce, czas, który uciska i nie daje wytchnienia, czas stracony, kto wie gdzie: czas szybko mija a im więcej lat się kumuluje, tym szybciej wydaje się, że czas mija. Czy zdarza ci się, że ty też masz to uczucie?
Zgadza się, gdy lata mijająprzeczytajcie, jak arkusze kalendarza, w mgnieniu oka rozumiemy, co starsi powtarzali chłopcom, którymi byliśmy: "To płynie tak szybko, życie płynie i wydaje mi się, że mam jeszcze dwadzieścia lat ”.
Według niedawnego badania mechanizm, który dotyczy naszego, mógłby odegrać ważną rolę percepcja czasu a wiek.
Postrzeganie czasu
Czy zauważyłeś kiedyś, że im jesteś starszy, tym szybciej wydaje się, że czas płynie? Kiedy masz 2 lata, jeden rok stanowi 50% twojego życia. W wieku 3 lat jeden rok to 33,33% naszego życia. W wieku 4 lat rok stanowi 25% życia, przy 9 11,11% lata mijają i ostatecznie wydaje się, że czas ucieka więcej, niż byśmy chcieli lub na to liczyli.
Czas i starzenie się
Odnosząc się do postrzegania czasu, Albert Einstein napisał: „Kiedy mężczyzna siedzi na godzinę w towarzystwie pięknej dziewczyny, wydaje się, że minęła minuta. Ale niech usiądzie na kuchence przez minutę, a wyda się to dłuższe niż każda godzina.
Zgodnie z badaniami zainicjowanymi przez Paula Janeta dzieje się tak, że pozorna długość odstępu w danej epoce istnienia jest proporcjonalna do całkowita długość jego życia w całości. Jeśli 10-letnie dziecko postrzega rok jako 1/10 swojego życia, 50-latek będzie to postrzegał jako 1/50 całego swojego istnienia.
Trzydzieści, czterdzieści, pięćdziesiąt, sześćdziesiąt: symbolicznie reprezentują ważne kamienie milowe, przemiana związana z wiekiem i etapami życia. Coraz silniej odczuwamy sens mijających lat, zostawiając za sobą ścieżkę coraz dłuższej drogi. W wieku 40 lat jeden rok to 2,5% życiaprzy 60 1,67.
W wieku 90 lat rok będzie równy 1,11% całkowitego czasu życia: spójrzmy wstecz i chociaż tak długie, wydaje się, że życie minęło w mgnieniu oka, jak łatwo jest usłyszeć od tych, którzy nazywają się starymi, piękne słowo, którego powinniśmy się nauczyć z dumą używać, bo w środku ma mądrość wieku, twardość życia, która oddziałuje na skórę uśmiechów i blizn, siłę energii, która nie poddaje się, a raczej staje się silniejszy przez pogodę. Dzięki pogodzie i tym, którzy oparli się burzy.
Podczas śledztwa w MIT, Massachusetts Institute of Technology, zapytano grupę badanych opisać metaforą upływ czasu: jeśli wśród najmłodszych przeważają statyczne obrazy, na przykład „nieruchome morze”, starsi określają czas jako „pędzący pociąg”. Presja czasu wydaje się być bardziej intensywna od około 20 do 50 lat, kiedy według badań osiągnąłby punkt maksymalny: w rzeczywistości jest to okres życia, w którym wydaje się, że godziny poświęcone na zawód, rodzinę i zobowiązania latają. Czasu nigdy nie wystarczy. A przynajmniej tak się wydaje.
Obecnie badania nad postrzeganiem czasu, emocji i pamięci są bardziej niż kiedykolwiek w trakcie ekscytujących badań. Dzięki nowym badania neuroplastyczności badacze dodają kolejne fragmenty do układanki, której ogólny projekt jest nadal tajemniczy, niezwykle fascynujący i pełen pytań.
Strach przed brakiem czasu
Świadomość jest zdolna zmienić nasze postrzeganie pogoda? Co to znaczy nauczyć się przestać? Próba wyjaśnienia postrzegania czasu poprzez uwzględnienie czasu przeszłego może nie być jedynym wyjaśnieniem. Umiejętność wyobrażania sobie przyszłości, typowa dla istoty ludzkiej, podróżowania w czasie przywołując na nowo chwile z przeszłości doświadczyć oczekiwania, nadziei i paniki, odgrywają ważną rolę w sposobie, w jaki podchodzimy do istnienia.
W swojej najnowszej książce Time. Substancja, z której zbudowane jest życie, pisze eseista Stefan Klein: „Ponieważ funkcja wykonawcza kieruje wszystkimi naszymi działaniami, jest klucz do naszego związku z czasem„Jednak trudna relacja z kontrolą, o której wiemy dziś, że ma tak głęboki wpływ na poziom kortyzolu i mechanizmy stresu, natychmiast ukazuje wymiar tego, jak łatwo można zobaczyć żałosny upadek nasze próby naginania życia i zredukuj to, co byśmy chcieli ». Jak ważna sukienka, jak nagłe wydarzenie, jak wszystko, co wymyka się próbie uporządkowania: to, czego się doświadcza, jest wiecznie nieuchwytne i strach przed brakiem czasu namawia nas.
Więc zacznij zmienić nasze zdanie i nasze podejście do życia jest to być może jedyna siła, na której jesteśmy w stanie powrócić, aby zawrzeć pokój z tą wielką i chaotyczną siłą, czasem. Czas, który przecież należy do nas, jeśli wiemy, jak go przeżyć, mając świadomość tego to wyjątkowa podróż, minuta po minucie, krok po kroku.
