Wywiad z psychologiem na temat lęku, stanu psycho-emocjonalnego tak powszechnego, że dotyka wszystkich bez różnicy
Lęk to uczucie, którego wszyscy (lub prawie wszyscy) doświadczają w pewnym momencie swojego życia. Ale dla niektórych osób uczucie zmartwienia, utraty kontroli i strachu że wszystko może się zawalić w każdej chwili jest codziennym stanem psychicznym, który negatywnie wpływa na samopoczucie psychiczne i fizyczne.
Może trafić każdego, w każdym wieku, niezależnie od płci, klasy społecznej i poziomu kulturowego. Nie są odporni na dzieci i sławne osoby. Krótko mówiąc, jest to zdecydowanie demokratyczne zaburzenie.
Aby dowiedzieć się więcej, zadaliśmy kilka pytań prof. Roberto Pani, psychoterapeucie i profesorowi psychologii klinicznej na Uniwersytecie Bolońskim.
Czy rodzimy się czy jesteśmy niespokojni?
Na ogół nie rodzi się „z” lękiem, ale niepokój jest objawem które mogą rozwinąć się we wczesnym dzieciństwie ze względu na środowisko, w którym dziecko jest narażone od pierwszych chwil życia: zatroskana matka, autorytarny ojciec, bliskie postacie, które na ogół stawiają poczucie winy lub zmartwienia jako centralne miejsce w procesie edukacyjnym.
Jednak mogą wystąpić objawy na późniejszym etapie życia, na przykład w wieku szkolnym lub ogólnie przy rozpoczynaniu nowej ścieżki: praca, romantyczne relacje, narodziny dziecka itp. Wszystkie te nowe doświadczenia mogą spowodować manifestację zaburzenia lękowego, którego nigdy wcześniej nie doświadczyłeś.
Jaka jest różnica między „niepokojem” a „uczuciem niepokoju”?
Lęk pojawia się, gdy zaburzenie jest łagodne, np nie wpływa na życieto znaczy, kiedy czujesz się pobudzony, zmartwiony i przestraszony.
Większość z nas martwi się w różnych momentach życia i odczuwa lekki niepokój, jakkolwiek to się rozwinęło narzędzia pomagające się uspokoić i stworzył środowisko, w którym czuje się bezpieczny zarówno psychicznie, jak i emocjonalnie.
Jednak gdy uczucie zmartwienia zaczyna się zajmować godziny i godziny każdego dnianiepokój może zacząć rosnąć.
Jaka jest różnica między „prostym” lękiem a zaburzeniem lękowym?
Lęk może być jednym normalna część wyzwań, które pojawiają się z dnia na dzień. Zaburzenia lękowe mogą powodować osłabienie: mogą je mieć osoby cierpiące na zaburzenia lękowe objawy fizyczne, takie jak zawroty głowy i drżenielub mogą mieć trudności z wykonywaniem małych zadań i być dla nich bardzo stresujące.
Jak diagnozuje się lęk?
Aby postawić diagnozę, konieczne jest zostać ocenione przez profesjonalistę. Może to być psychiatra, psychoterapeuta lub psycholog. Każdy profesjonalista używa kilka narzędzi diagnostycznych.
Jednak w porównaniu z leczeniem niektórzy ludzie mogą czerpać korzyści z przyjmowania leku, który musi zostać przepisany przez psychiatrę jako lekarz specjalizujący się w dziedzinie zdrowia psychicznego.
Jednak same leki mogą nie wystarczyć, dlatego warto popracować z psychoterapeutą lub psychologiem przetwarzać swoje uczucia oraz zrozumienie własnego poczucia siebie i interakcji ze światem.
Lęk: czy to bardziej kobieta czy mężczyzna?
Nie ma istotnej różnicy które przechylają szalę w stronę płci żeńskiej, a nie męskiej. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety mogą odczuwać niepokój.
Jednak, zmienić sposób, w jaki go wyrażasz lub nim zarządzasz: zasadniczo kobiety są bardziej skłonne, również ze względów społeczno-kulturowych, do szukania wsparcia u innych. Z drugiej strony mężczyźni mają tendencję do rezygnacji z lęku lub przejawiania go poprzez zachowania agresywne lub unikające.
Jakie są najlepsze sposoby radzenia sobie z lękiem?
Jeśli zaburzenie powoduje „upośledzenie”, sugeruje się, aby to zrobić skontaktuj się z psychoterapeutą i zbadaj, jak to jest i czego potrzeba, aby poczuć się wspieranym. To jest indywidualny proces, co wymaga oceny ad personam.
Czasami terapeuta może uznać za pomocne skonsultowanie się z psychiatrą wykluczyć zaburzenie lękowe. Jednak innym razem możesz z niego skorzystać terapia długoterminowa pracować nad problemami z dzieciństwa i rozwijać silniejsze poczucie swojego miejsca w świecie.
