Milczenie dzieci może przestraszyć rodziców, ale często nie jest objawem jakiegoś problemu. To my musimy uczyć ich dialogu: oto kilka strategii zaproponowanych przez ekspertów
„Jak poszło szkoła? "," Dobrze. "Stop.
Klasyczna rozmowa rodzic-dziecko koniec końców w większości przypadków nie wykracza to poza tę wymianę. Coś, co czasami denerwuje dorosłych: boją się, że maluch coś ukrywa lub po prostu cierpią z powodu odcięcia od ważnej części życia. życie dziecka.
"Ale to prawda, więc i ja rodzice mogą być pewni: nie jest to akt wrogości wobec nich ani sygnał, że w klasa, coś jest nie tak ”, zaczyna Elena Urso, pedagog i autorka wraz z Elisabettą Rossini podręcznika Dzieci muszą być dziećmi (Bur).
„Przede wszystkim dlatego, że dzieci, zwłaszcza te najmłodsze, nie są analityczne i na pytanie„ Co robiłeś dzisiaj naprzytułek? ”odpowiadają„ grałem ”, bo - z ich punktu widzenia - jest odpowiedź pełniejsze i bardziej satysfakcjonujące.
Co jeszcze jest do dodania? W podstawowyzamiast tego nadal odpowiadają monosylabami po prostu dlatego, że nie wiedzą, co powiedzieć, lub mogą zdecydować się na pominięcie rzeczy, które dotyczą tylko ich: jest to wiek, w którym odkrywają, że mają kontrolę nad rzeczywistością, którą ich rodzice nie widzą i słusznie go używają.
Więc decydują się mieć swoje tajniki: nauczycielka miała bardzo brzydką spódnicę, która rozśmieszyła nas oboje towarzysze zaręczyli się lub woźny wdał się w bójkę z dyrektorem i tak dalej. W końcu dla nich jest życie klasowe, ze swoimi związkami, aby liczyć bardzo. Znacznie więcej niż lekcja geometrii ”.
JAK ZAPYTAĆ
Uważaj jednak, nie oznacza to, że rodzice powinni przestać czynić fatalne w skutkach pytanie. „Jeśli mama nie zapyta„ jak poszło dzisiaj? ”Dzieci źle się czują - dodaje pedagog Elisabetta Rossini.
„Dlaczego muszą wiedzieć, że plik rodzice myślą o nich nawet wtedy, gdy są daleko i są zainteresowani swoim życiem. Przecież w relacji rodzic-dziecko w tym wieku bardziej liczy się pytanie niż odpowiedź ”.
Jeśli jednak w tym samym czasie poczujesz potrzebę stymulowania dzieci do mówić bardziej niż siebie, trzeba przede wszystkim zacząć od siebie.
„Na przykład skorzystanie z obiadu za powiedzieć coś o Twoim dniu - kontynuuje ekspert. ”Nie trzeba wchodzić w szczegóły, ale najpierw spróbować opowiedzieć, co wydarzyło się w biurze, zabawny epizod, dyskusję z kolegą lub spóźnionym klientem. Przede wszystkim uczy to, z faktami, że relacje są również uprawiane słowa, co jest miłe, gdy dzielisz się sobą z tymi, których kochasz. I wtedy może to być idealny punkt wyjścia, aby ostatecznie zapytać, czy nawet plik szkoła wydarzyło się coś zabawnego lub dziwnego. Albo zadać inne pytania, na przykład: „Jak był dziś ubrany nauczyciel?”, „Czy wyszedłeś do ogrodu podczas przerwy? Czy było słonecznie?”.
To inny sposób pobudzić go do narracjiale także po to, by przyzwyczaić go do powrotu umysłem do poranka i rozmyślania nad szczegółem, którego inaczej by nie zauważył.
KIEDY TO ZROBIĆ
Najmniej odpowiedni czas na zadawanie pytań? Nie ma zasad, które odnoszą się do wszystkich, ale generalnie nigdy po szkole.
„Ponieważ dziecko jest zmęczone, chce pomyśleć o czymś innym, nie ma wiele chcieć porozmawiać"Elena Urso kontynuuje." Lepiej odłożyć do czasu obiadbez zaliczenia trzeciej klasy: zajmuje to od pięciu do dziesięciu minut. A jeśli syn odpowiedzi monosylabami, zamiast nalegać, zaproponuj mu: „Teraz nie chcesz powiedzieć? Ok, porozmawiajmy, kiedy chcesz”. I pozostaw swobodę wyboru. Również dlatego, że dzisiaj wszystko, co dzieje się w klasie, nie jest już tajemnicą, między rejestrem elektronicznym a grupami na WhatsApp.
„Rodzic trochę niespokojny kto uspokaja się, gdy ma codzienny raport, może skorzystać z tych narzędzi. Ułatwi mu to zaakceptowanie tego faktu niż twój syn nie zawsze chce rozmawiać. A może woli coś zachować dla siebie ”.
