Onychofagia to automatyczny gest, który jest tak powszechny, jak trudny do porzucenia. Oto przyczyny i środki zaradcze sugerowane przez psychologię
Technicznie znany jako obgryzanie paznokci, nawyk obgryzania paznokci jest zachowaniem, które może być wywołane z wielu powodówwśród których niepokój i zdenerwowanie ujawniają się w sposób niekwestionowany u innych.
W przeszłości jednak wyjaśnienia podane w literaturze naukowej w celu wyjaśnienia tego gestu były niezliczone i odmienne, od jednego ''zmiana relacji matka-dziecko przechodząc przez samookaleczenie sytuacje szczególnego stresu lub nudy i ostatecznie zostanie zidentyfikowany jako cecha precyzyjnej i kapryśnej osobowości.
Według ostatnich badań opublikowanych w Journal of Behaviour Therapy and Experimental Psychiatry, w rzeczywistości ci, którzy obgryzają paznokcie lub ciągną za włosy, są często perfekcjonistami, którzy używają tych gestów do złagodzić podrażnienia i dyskomfort wywodzi się z poczucia niezadowolenia.
Z drugiej strony, niezależnie od wyzwalaczy, obgryzanie paznokci jest ogólnie uważane za zachowanie, które powinno zostać porzucone. Ale tu jest problem: ponieważ nawyki, które prowadzą do chwilowego komfortu, są trudno się poddaćstosowanie gorzkich lakierów do paznokci oraz stosowanie leków takich jak klomipramina i dezypramina (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne stosowane m.in. w leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych) często okazały się nieskuteczne.
Oto zatem, że sztuczka psychologiczna może pomóc, o ile jest w stanie podnosić świadomość zachowania i tym samym blokuj automatyzm, z jakim wkładasz ręce do ust w sytuacjach stresu lub niepokoju.
Wśród sugerowanych technik, na przykład ciągłe monitorowanie długości paznokci, które muszą być mierzone i rejestrowane codziennie przez okres co najmniej czterech tygodni.
Alternatywnie można zastosować inny cel, którym może być stosowany również z powodzeniem u dzieci: co wieczór, przez co najmniej trzydzieści kolejnych dni, musisz patrzeć na swoje paznokcie i zadawać sobie pytanie, jak „dobrze” sobie z nimi radziłeś.
W tym sensie konieczne będzie zajęcie się każdym gwoździem jakbyś rozmawiał z „przyjacielem”, poświęcając każdemu z nich zdanie przeprosin („Bardzo mi przykro, że cię dziś przeżuwałem”) lub gratulacje („Cieszę się, że byłem dziś dla Ciebie taki miły”) w zależności od przypadku i podsumowując obserwację całując każdy koniec palców.
Tam relacje nawiązane z małą dziesiątką „przyjaciół” zapadnie również w pamięć, jeśli pojawi się chęć obgryzania paznokci, zwiększająca świadomość gestu i blokująca automatyzm. Nie wspominając już o tym, że całowanie stanowi gest przywiązania do siebie co może pomóc złagodzić stres i niepokój.
