Che la tecnologia abbia fatto il suo ingresso en cucina to un fatto noto da tempo. Adesso, però, si stanno aprendo new frontiere e, soprattutto, alcuni traguardi che sombravano irraggiungibili fino a poco tempo fa sono ormai re altà: come “stampare” il cibo w 3D. Znam każdego robota w kuchni, do którego wkładam składniki we wskazanej ilości i jak mogę stwierdzić, którzy kucharze z „machiny” byli innowacyjni, i to jest czas na stronę.
Chodź do mnie w 3D
Il funzionamento è bardzo proste i porównywalne z tradycyjnymi metodami, dające quale escono i mgły z dokumentami richiesti, które wcześniej były na miejscu. Nello stesso modo, con una stampante per alimenti, prima occorre preparare gli componenti, in seguito poi questi - nella quantità predictada dalla ricetta - sono inseriti in apposite kapsułka che, właściwa jako cartucce della stampante, sono assemblyti in modo da ottenere il piatto richiesto . Gli alimenti saranno insertiti, però, only dopo averli minimally lavorati (sia crudi che cotti), ad esempio frullandoli in modo che siano morbidi e molli. Il cibo, infatti, uscirà dalla macchina tramite delle „siringhe” erogatrici, che si alterneranno a seconda della ricetta scelta.
Come è fatta la stampante alimentare w 3D
Ne esistono di różnych modeli i wielkości. Jeden z najnowszych, nota anche per il ridotto ingombro (e prezzo) è quella di Foodini, hiszpański start-up, który waży zaledwie jedną dziesiątą kilograma.Ogólnie, ale nie, jeśli spadnie poniżej 20 kg. Kształt przypomina kuchenkę mikrofalową. Il tipo di „creazione” que si vuole otenere si potra scegliere prewencyjnie, przesyłając plik POI przez viatte USB, scheda SD lub wybierając możliwość fornite dall'apparecchio stesso z aplikacją referencyjną, prawie na drugim miejscu. Le stampanti 3D più diffuse sono state pensate per l' alta pasticceria, ma ne estistono anche che permettono di ottenere gnocchi, ravioli, pizze, polpette, burger, quiche, crackers e formaggi, other niż purea di patate, fagioli, caramello, honey, marmellata, biscotti, które „stempluje” WiibooxSweetin.
I vantaggi della stampa in 3D: limitare sprechi e tempo
Il primo vantaggio è lariduzione dello spreco di cibo, perché si utilizza solo ciò che serve, en modo „parzionato”. Il secondo – i nieobojętne, jeśli jest przeznaczone do użytku domowego – è che si sporca meno, anzi pressoché nulla. Jedna tura przygotuj kapsułkę, infatti, możesz po prostu włożyć ją do stempla i sam lasciare che la machina lavori da.Jeśli na pewno chodzi o ogromną przewagę, to wiem, jeśli pomyślisz o ilości póz, pojemników i piatti, które zwykle służą nam do uczynienia pietanze kompletnym, jak ciasto. Oltretutto, i componenti della stampante che entrano en directo contacto con gli Ingredientsi sono pochi, quindi także il lavaggio richiede un tempo limitato.
Jeśli potrafisz stemplować w 3D nawet smartfonem
Non da último, però, tłoczenie „robota” zgadza się nawet z tempem: to prawda, że u niektórych prawie wykonanie utworu może być dobre o dwie godziny, nie jest wykluczone, że lavorare będzie tylko tłoczenie! Aby zrobić cibi sottili, zjeść krakersy lub biscotti, dekoracje sfoglie lub piatte, zająć kilka minut, podczas gdy più alte stretch, zjeść „rzeźbę cioccolato”, może przybyć richiedere również z powodu rudy. Ale w tym przypadku prawie możliwe jest zdalne zarządzanie maszyną za pomocą smartfona, nawet stojąc w miejscu, jeśli jesteś poza domem na jakieś zlecenie lub do pracy w biurze.
Gli svantaggi della stampante in 3D
Tutto bello e affascinante, duque, se non fosse per un aspekt: il costo. Znaczki te nie są właściwe dla portata di tutti. Wystarczy odważyć się rzucić okiem na foodini, którego cena wynosi około 1000 euro, ale wygenerowanie stempli 3D kosztuje około 4000 euro, aby osiągnąć 9000, w zależności od wielkości i wydajności: „Profesjonaliści z Quelle wykorzystali dai maestri pasticceri nei ristoranti stellati possono anche surpassare w 30mila euro. Z pewnością possono permettersele only questi tipi di locali, che have no la possibilità di ammortizzarne il cost, anche nella manutenzione. „Rezultaty są niewiarygodne” - mówi Giorgio Giorgetti, szef kuchni w domu i ekspert Włoskiej Federacji Zawodowych Osobistych Szefów Kuchni.
Il cibo je an'opera d'arte
Le stampanti 3D, infatti, permetone di ottenere piatti, które pod względem estetycznym są bardzo złożone iw większości stanowią niemal sono vere opera d'arte.Si possono creare, infatti, dolci (i non solo) che vanno da un' altezza minima di pochi milimetr fino a oltre 10 centymetr, per un'm średnica masimo di 26 centymetr. Kompozycja, cóż, będzie gotowa do spożycia, jeśli potrzebujesz osobnej kuchenki.
Meglio fatto ręcznie?
Se da lato l'occhio ci guadagna, dall' altro cosa ne è del smak original? Il timore da parte di qualcuno è che il sapore ci perda, se ad „assembler” gli componenti ci pensa un macchina vece che a person, uno chef, en carne ed osa: «Io non demonizzerei l'uso delle macchine in cucina. Della zapytała, czy dibatte fin dagli anni ’70, kiedy szef kuchni disse che la maionese che si rispetti non può che essere fatta con la frusta a mano. Io non sono d'accordo, anzi: se una macchina puo aiutare e far risparmiare tempo in cucina, ben come, as much poi è l'uomo (lub la donna) che la guida. Uważam, że jeśli można uzyskać nawet dobre produkty, ważne jest, aby pierwotny materiał nie był wysokiej jakości» spiega ancora Giorgetti.
