Jeszcze tego nie słyszałeś, jest nowe słowo,Abandonalizm, neologizm, który opisuje fascynację, jaką budzą opuszczone wioski, ruiny budynków publicznych i prywatnych.
Tak wynika z badania przeprowadzonego przez Espresso Communication dla Galleria Battilossi w ponad 30 międzynarodowych gazetach poświęconych stylowi życia i trendom w dziedzinie mody, żywności, mebli i sztuki. Prawdziwy trend, który ogarnął świat społeczny, w którym pasja do miejsc w ruinach wyludnia się, z kontami na Instagramie, takimi jak Piękne opuszczone miejsca, które przedstawiają wspaniałe opuszczone miejsca, a następnie 1,6 miliona obserwujących. Ponadto hashtag #opuszczony ma nawet 7,2 miliona postów, podczas gdy #gruzy jest #opuszczone miejsca zebrać odpowiednio 3 i 3,7 mln postów.
Jak donosiThe Washington Postz Kanady do Niemiec jednym z obowiązkowych momentów jest wizyta w opuszczonej fabryce i w porozumieniu z magazynem Czasliczba wakacji w Czarnobylu również rośnie wykładniczo. Również moda, catering i wesela nie są odporne na tajemniczy urok porzucenia, z pokazami mody, obiadami i przyjęciami, które ożywają w miejscach oderwanych od zapomnienia i wyrwanych z upadku.
Jaki jest powód tego podziwu dla opuszczonych miejsc?
Jak wyjaśnia BBC, mieszanka plików strach i nostalgia, ale także dreszczyk emocji.
druga Sonia Paone, profesor socjologii miejskiej atUniwersytet w Pizie: „Ruiny zawsze fascynowały, ponieważ nawiązują do przemijalności ludzkiej pracy, nieubłaganego upływu czasu, przemijalności rzeczy. Dziś kosmiczna tragedia natury, która mogłaby przejąć władzę, sprawia, że ruiny współczesności są źródłem inspiracji ”.
I tak wielu projektantów wybiera zardzewiałe żelazo lub inne przedmioty uważane za odpad jako punkt wyjścia do swoich kreacji. Praca, która daje życie przemysłowe wnętrze, synteza stylu industrialnego i rustykalnego, wyjaśnia Newshub, podobnie jak w nowojorskich mieszkaniach charakteryzujących się wykorzystaniem odsłoniętej cegły i żelaza. Na ściany domu przewidziano również miejsce na beton, surowo pozostawiony niedokończony.
I na stół, jak przekłada się ta pasja do porzucenia? Jak wyjaśnia The Guardian, odzyskując posiadaniezapomniane smaki jak owoce dojrzałe we właściwym miejscu, woląc te, które rosną we własnym ogrodzie, szanując rytmy natury, od tych sprzedawanych na półkach supermarketów. Ponowne odkrycie starożytnych smaków było również centralnym punktem madryckiego festiwalu kulinarnego Fusión, gdzie według hiszpańskiej gazety El Español szefowie kuchni potwierdzili, jak ważne jest ponowne odkrycie prostoty wtradycyjne daniapomijając na chwilę skomplikowane techniki nouvelle cuisine.
Zgodnie z tym trendem istniejerestauracje które powstają w dawnych pralniach, fabrykach szkła, a nawet w kompleksach przemysłowych. Oczywiście nawet nieSztuka współczesnaprzed urokiem porzucenia mógł uciec pracami, które dialogują z odbiorcą, nadając nowe konotacje opuszczonym przedmiotom.
Tak jest w przypadku kanadyjskiego kolektywu, jak donosi Montreal Gazette Piękno śmieci która przekształca przedmioty porzucone na ulicy: drewniana deska rzucona obok plastikowych tac, na przykład dzięki słowom „la table est mise” (stół zastawiony) staje się na pierwszy rzut oka stołem, na którym ktoś właśnie jadł. Nie bez znaczenia jest też twórczość artystyJane Perkins która wykorzystuje odpady do tworzenia słynnych dzieł, takich jak Dziewczyna z turbanem czy Gwiaździsta noc.
