Przejście ze środowiska przedszkolnego do szkoły podstawowej nie zawsze jest łatwe. Szczególnie dla matek. Zaufanie jest kluczem do radzenia sobie z nim
Przejście z przedszkola do Szkoła Podstawowa, często generuje takie niepokój zaangażować wszystkich członków rodziny w wir emocji. W rzeczywistości sam pomysł, że dzieci mogą opuścić uspokajające łono Szkoła Podstawowa, aby rozpocząć nową i pełną przygód przygodę, kan destabilizować mamy i tatusiowie.
Krótko mówiąc, pisklę, które jeszcze jakiś czas temu było chronione i witane w uspokajającym (choć nie dla wszystkich) łonie przedszkola i gry, teraz katapultuje się w zupełnie inny wymiar, w którym nauczyciele oczekuj od niego czegoś nowych towarzyszy a nawet z wyrokiem, który go czeka.
Przeczytaj także powrót do szkoły: 5 wskazówek, które sprawią, że początek szkoły będzie spokojniejszy
Zarządzaj przejściem, zaczynając od rodziców
Zakładając, że to przejście to naprawdę poruszyło wszystkich, uważa się (w modalnościach), aby było jak najwięcej stopniowy i wyeliminować hipotetyczne urazy w zarodku.
Przede wszystkim więc mama i tata będą musieli wprowadzić pozytywny i uspokajający nastrój dziecka, mając Zaufaj Mu oraz w jego zasobach naturalnych, które pozwolą mu dostosować się do nowych i stymulujących sytuacji, które będą sprzyjać jego rozwojowi. Również rodzice powinni mieć wiarę w ciało nauczyciele. W rzeczywistości sami nauczyciele przygotują i zbudują z czasem idealny kontekst do uczenia się i rozwoju emocjonalnego dzieci.
Przeżyj zmianę jako pozytywne doświadczenie
W wieku dorosłym często postrzegamy zmianę jako ryzykowne, niebezpieczne doświadczenie. Jako sposób na porzucenie wszystkiego, co było dla czegoś nowego i nieznanego. Taką samą postawę świadomie lub nieświadomie przyjmuje się w stosunku do swoich dzieci. A tego typu postawa nie oszczędza, oczywiście, szkoły i przejścia z jednego cyklu szkolnego do drugiego.
Zamiast tego, zdaniem ekspertów, plik zmiana bardziej przeraża dorosłych niż dzieci. W rzeczywistości maluchy mają wszystkie pliki zasoby konieczne, aby dostosować się do nowych warunków i czerpać z nich wszystko, co najlepsze, oprócz nieuniknionych (i zdrowych) pierwszych rozczarowań. To tak, jakby dzieci z natury były już przyzwyczajone do nowości. Rola rodziców jest rzeczywiście partycypacyjna, ale nie może powodować niepokoju.
To może cię zainteresować Jej pierwszy dzień w szkole i niepokoje matek
Zaufaj nowym nauczycielom i wychowawcom
Wśród najważniejszych lęki rodziców, w przejściu z przedszkola do szkoły podstawowej znajdujemy nowe rola nauczyciela i ocena dziecka.
Przedszkole proponuje bowiem wymiar zabawy i pewną „ochronę” najmłodszych. Jednak nawet w przedszkolu pracujemy nad zdobyciem nowych umiejętności i zwiększeniem stopnia samodzielności dzieci. W szkole podstawowej dzieje się to samo.
Chociaż pojawiają się nowi „nauczyciele”, nawet w szkole podstawowej dziecko jest śledzone i pod opieką doświadczeni pedagodzy. A oceny są skalibrowane w zależności od kontekstu i wieku dziecka, wszystko dzieje się stopniowo i prawie bezboleśnie. Jednak konieczne jest, aby nie zaczynać od złej stopy, ale zacząć od nakarmienia właściwej zaufanie do nauczycieli.
Spotkanie nowych towarzyszy: szansa na rozwój i kontakty towarzyskie
W rzeczywistości innym częstym niepokojem rodziców (przenoszonym następnie na maluchy) jest to, że dziecko nie tylko znajduje się w kontekście, który wymaga zysku i ducha adaptacji, ale który nie ma nawet poparcia "zawsze przyjaciele i tych, którzy wiedzą.
Zamiast tego eksperci uważają tę ewentualność za „możliwości dla dziecijako sposób na odkrywanie nowe relacje i nauczyć się uspołecznić, aby radzić sobie z różnymi ludźmi.
Możliwość otwarcia się na nowe relacje to ogromna szansa dla dzieci, które w ten sposób zdobywają bagaż umiejętności relacyjne i planowania fundamentalne także dla życia poza szkołą, w dzieciństwie, a później w wieku dorosłym.
Nowa przygoda
W wiek dojrzały, często to robimy wyobrazić sobie zmianę jak'ryzykowne doświadczenieniebezpieczne. Jako sposób zostaw wszystko, co było za coś njajko i nieznane. Taką samą postawę świadomie lub nieświadomie przyjmuje się w stosunku do swoich dzieci. I taka postawa nie oszczędza, oczywiście szkoły i przejście z jednego cyklu szkolnego do drugiego.
Zamiast tego, zgodnie z opinia eksperta, the zmiana bardziej przeraża dorosłych niż dzieciom. W rzeczywistości maluchy mają wszystkie pliki niezbędne zasoby dostosować się do nowych warunków i dla weź z tego wszystko, co najlepsze, oprócz nieuniknionych (i zdrowych) pierwszych rozczarowań. To tak, jakby dzieci z natury już były przyzwyczaić się do nowości. Rola rodzice tak, ma charakter partycypacyjny, ale nie może się stać anksjogenne.
Postać nauczyciela
Wśród najważniejszych lęki rodziców, w przejściu z przedszkola do Szkoła Podstawowa, znajdujemy nowe rola nauczyciela i ocena dziecka.
Tam Szkoła Podstawowaw rzeczywistości proponuje rozmiar gry i pewna „ochrona” maluchów. Jednak nawet w przedszkolu, w którym pracujesz zdobyć nowe umiejętności i zwiększyć stopień niezależność dzieci. W szkole podstawowej dzieje się to samo.
Chociaż pojawiają się nowi „nauczyciele”, nawet w szkole podstawowej dziecko jest śledzone i pod opieką doświadczeni pedagodzy. Oceny są kalibrowane zgodnie z kontekstem iwiek dziecka, wszystko dzieje się w stopniowy sposób i prawie bezbolesne. Konieczne jest jednak, aby nie zaczynać od złej stopy, ale zacząć odżywianie po prostu zaufaj nauczycielom.
Nowi przyjaciele
W ostatnich latach odchodzi się od tego nawyku koledzy z przedszkola, czyli najlepsi przyjaciele, zostali następnie umieszczeni w ta sama klasa w szkole podstawowej.
W rzeczywistości inny powszechny niepokój rodziców (następnie przekazywana maluchom) jest taka, że dziecko nie tylko znajduje się w kontekście, który wymaga zysku i ducha adaptacji, ale to nawet nie mawsparcie „zawsze” przyjaciół i tych, którzy wiedzą.
Zamiast tego eksperci uważają tę ewentualność za „możliwości dla dziecijako sposób na odkrywanie nowe relacje i nauczyć się uspołecznić, aby radzić sobie z różnymi ludźmi.
Możliwość otworzyć się na nowe relacje to ogromna szansa dla dzieci, które w ten sposób zdobywają bagaż umiejętności relacyjnych i projektowych także fundamentalne dla życia poza szkołą, w dzieciństwie, a później wwiek dojrzały.
