To właśnie pozwala wyrazić talent i kreatywność. Wykorzystaj to na swoją korzyść, inspirując się tymi historiami
W jednym nauka opublikowanym w międzynarodowym czasopiśmie Computers in human Behavior, naukowcy Ruoyun Lin i Sonja Utz twierdzą, że kiedy nasi najbliżsi znajomi dzielą się pozytywnymi wiadomościami, czujemy się„życzliwa” zazdrośćco pobudza nas do doskonalenia się.
Paola, 38 lat, Rzym
- Sofia zostawiła niepewną pracę, żeby ją ścigać marzenie: pisać. Moja reakcja? Niekończąca się krytyka: jest zarozumiała, nie umie używać interpunkcji, nigdy się nie przebije. Czułem się okropnie, ponieważ Ja też Uwielbiałam ten sen. Pewnego dnia powiedziałem sobie: jeśli uważam, że jestem lepszy od niej, dlaczego nie spróbuję zrobić tego samego? Napisałem więc do redakcji małej gazety i zaproponowałem artykuł: zaakceptowali go i opublikowali. Byłem zdumiony: ja też mogłem osiągnąć sukcestylko ja zawsze wykorzystywałem swoją energię, aby niszczyć sukcesy innych. Z biegiem czasu dziennikarstwo stało się moim zawodem i to wszystko zasługa zazdrości ”.
CO MÓWI EKSPERT. „Paola w pełni wysłuchała reakcji, jakie wywołało w niej to uczucie” - wyjaśnia Rosa Clemente. „Tylko w ten sposób mógł uchwycić pozytywny potencjał zazdrości, co nazywam twórczym ogniem. I to skłoniło ją do jakiejś reakcji konstruktywnypo zastanowieniu się nad odwagą przyjaciółki, gotową porzucić pracę, by realizować swoje marzenie ”.
Alessandra, 45 lat, Padwa
„Ile razy powiedziałem mojemu synowi:”zazdroszczę moi przyjaciele, bo ich dzieci uczą się każdego popołudnia! I z dobrymi wynikami ». Jednak dla niego otwieranie książek zawsze było ostatnią z jego myśli. Słyszałem, jak rodzice wymieniali wyniki szkolne innych dzieci i chciałem też, żeby niektóre z nich spokój, bo w naszym domu w czasie odrabiania lekcji wybuchały kłótnie. Dopóki nauczyciel, po wysłuchaniu mojego kolejnego wybuchu, nie zwrócił mi uwagi, że te porównania mogą umartwiać moje dziecko. Postarałem się i odłożyłem temat na bok. Na dłuższą metę jestem poczuł się lepiej. Poprawiły się też stosunki z chłopcem ».
CO MÓWI EKSPERT «Alessandra, porównując się z innymi matkami, spróbowała udaremnienie i złość tych, którzy czują się obciążeni, i problem, który nie istniałby, gdyby ich syn podszedł do badania w inny sposób »- wyjaśnia Rosa Clemente. „Uczyniła ją interwencja nauczyciela akceptować granice chłopca: rzeczywiście bezcelowe było atakowanie go. Zwrócenie na to uwagi położyło kres zazdrości Alessandry, która teraz ma więcej spokojny».
Anna Maria, 41 lat, Ascoli Piceno
„Kiedy awansowała mniej doświadczona dziewczyna, zostawałem dużo zdenerwowany. Nie mogłem tego całkowicie ukryć i rzuciłem kilka żartów, które sprowadziły zimno do biura. Od tygodni żywiłem w sobie zazdrość, aw domu ciągle rozmawiałem o tym, co wydarzyło się w biurze. W rzeczywistości w pewnym momencie musiałem przyznać ze sobą, że to, co mnie zraniło, to nie tyle awans mojej koleżanki, ile jej młodość: jest energiczną, namiętną dziewczyną, która kocha wyzwania. Tak jak byłem w jego wieku, a muszę przyznać, że mój entuzjazm w pracy zdecydowanie przygasł. Aby to znaleźć, zapisałem się na tytuł magistra: kto wie, że nie otworzy to dla mnie nowych perspektywy. Aby ludzie zapomnieli o reakcji, jaką miałem, gdy koleżanka została awansowana, teraz publicznie potwierdzam jej umiejętności i udzielam jej rady, kiedy mnie o to prosi. Poza tym mam'doświadczenie po mojej stronie!".
CO MÓWI EKSPERT „Zazdrość to„ potwór ”, który oślepia” - podkreśla Rosa Clemente. «Maria poczuła masę w dyskusji pomimo bycia weteranem w zawodzie i po pewnym czasie odzyskała bardziej obiektywne spojrzenie na pracę. Zazdrość, jeśli dobrze channelowane, może być bodźcem do zmiany, nadania nowej perspektywy naszemu życiu. Jeśli natomiast wyklujemy go w środku, ryzykujemy zanieczyszczać toksycznych myśli naszych dni i tych, którzy są nam bliscy ».
