W Europie jest 40 milionów osób z depresją. We Włoszech depresja jest zaburzeniem psychicznym szerzej znanym: secondo l’Istat dotyczy około 3 milionów ludzi – jednego z jego 20 – i più colpiti sono i soggetti più fragili, anziani e donne. Ostatnio Nelle settimane dużo mówiła o sprawie Cary Delevingne. Prima di partecipare a la Fashion Week di Parigi, top model britannica sarebbe chiusa chiusa en casa per giorni, obawiając się „rytuału” w tej kontroli depresji, która wzrosła od wielu lat.
Depresja, nie mówię za dużo
Ma la storia di Cara to tylko jeden z wielu frędzli składających się na skomplikowaną układankę zdrowia psychicznego, która odbędzie się 10 października, jeśli będzie obchodzić Giornata mondiale. „We Włoszech, jeśli mówisz, jest niewiele i ten argument jest błędny” – nakazuje Alberto Zanobio, dyrektor kompleksowej struktury psychiatrycznej w Mediolanie. «Si emphatizzano troppo le questioni legate alle patologie e si trascurano invece quelle che riguardano il benessere psicologico. Che to ważna sprawa, che tocca tutti noi. Perché parlare di salute mentale nie oznacza tylko discere di malattia, ma capire come possiamo stare bene. Vuol dire per esempio parlare di benessere psicológico al lavoro, a scuola, in famiglia». Un benessere che meriterebbe maggiore uwaga, che avrebbe bisogno di parole nuove per essere raccontato e di un po'di coraggio da parte nostra per riuscire a dire: «Non sto molto bene».
Społeczne piętno nad depresją
Così si potrebbe również łagodzi piętno społeczne, które istnieje w tym temacie. «Second me oggi è ancora più forte» interweniuje Zanobio. «W naszym società il diverso fa paura, passa il wiadomość, że bisogna zwraca uwagę na „matti”, a piętno così wciąż rośnie. Bez zmiany społeczno-kulturowej uwagi na tych, którzy cierpią z powodu zaburzeń psychicznych, obawiam się, że powróci się do środków instytucjonalnych, które allontanino wykluczają tę osobę ze społeczeństwa”. Persone fragili che vengono messe da parte perché non ritenute degne di uwaga, di cura, di cura, di un lavoro. Insomma, della dignità. «Jeśli czytasz, wprowadź dystrybucję Psychiatrii, zobaczysz najbardziej jeden lub dwa pazienti che portano gli occhiali. Credo che non sia perché gli altri non ne hanno bisogno ma, purtroppo, perché nessuno ritiene opportuno occuparsene» racconta Zanobio.
Psychiatria to nie tylko apteka
Questa mancanza di uwaga scava solitudini ogromne i innesca a circolo vizioso, difficile da spezzare: più lo stigma wzrasta, più le persone fragili vengono trascurate; e più si sentono trascurate, più si nascondono. „Ale sposobem na zmianę tej sytuacji jest racchiuso in sei parole: wsparcie, toleranza, incoraggiamento, generosità, moderacja, ascolto” – mówi ekspert. Sposób z pozoru prosty, ale skuteczny. Soprattutto, jeśli wziąć pod uwagę ostatnią parola, wymusza to najważniejsze più: ascolto. „Purtroppo stara się pomyśleć o psychiatrii, jeśli nie jemy terapii farmakologicznej. Psychiatria to, owszem, farmacja, ale to też relacja: zbuduję relację, poprowadzę dialog. Mówię to z własnego doświadczenia: poświęcę się osobie na chwilę, podwiozę ją, tak bardzo zaakceptuję jego racconto», mówi Alberto Zanobio, uśmiechając się, gdy wita jednego ze swoich pacienti, który w końcu przychodzi dimesso.
Niepokój wzrasta, ponieważ Covid i fretta di avere wszystkie subito
Certo, numery depresji są alarmujące. „Nawet jeśli ostrzegam się przed malattia vera e propria, że jeśli to chiama depresja maggiore, in re altà non sta dilagando” precyzuje Zanobio. Dorosnąć, negli adulti ma even nei ragazzi, sono invece i sentymenti depressivi, gli stati di ansia, quelle emozioni „tra alti e bassi” che many di noi hano magari giàprovo e che, pur non essendo una malattia e non rientrando quindi nel Conteggio complessivo dei quasi 3 miliony di casi, non ci fanno stare bene. Wzrost, który mógłby też uzasadniać wzrost o 2,4% recept na antydepresanty, będący ostatnim Rapportem OsMed (Osservatorio nationale sull'impiego deimedici). „Oprócz Covid, przyczyną tego wzrostu jest szybkość świata, w którym żyliśmy: to był sen, gdyby nagle się spełnił. Se così non è, vado in crisi» spiega Zanobio.
La salute mentale dei più giovani è compromessa
A provare disagio oggi sono spesso i più giovani, che in qualche modo sono più sensibili, come se avesero la pelle più sottile, più nuda, e sono quelli che fanno fatica ad accettare i fallimenti, a non essere come sognavano powiedz essere „Moja bogata kotwica przychodzi w 1983 roku, mój profesor uniwersytecki ci spiegò cos’è l’anxia: „Avete in mente come si esta en una finale de Coppa Davis cuando la avversario sta per bate?”. Ecco quella è l'ansia. A w jej papudze ipersensibilità emotiva i ragazzi sembrano non voler provare sensazioni che non siano la paz e la normalità” – mówi psychiatra. Ma quelle sensazioni, semper che non siano patologiche, servono. Ci tengo no pronti, reattivi, vivi. Como viva deve essersi sentita una ragazza rumena con disorderi psychiatrici che, dopo essere state ricoverata a Milano, è riuscita a fare a videochamata alla sua famiglia. „W tym momencie zmieniam świat dla wszystkich. Po telefonie, jak dobrze przeczytałem, postanowił się wyleczyć i wrócić do kraju.Jakieś siedem tygodni temu towarzyszył mi na lotnisku i odleciałem. Appena arrivata mi zarządził zdjęcie z córką. Ecco cosa intendo per connessione e ascolto, che aiutano la salute mentale di tutti: di questa ragazza, della sua famiglia e ache un po’ la mine”, konkluduje Zanobio, commuovendosi. Historia, która ci fa capire che dietro alla salute mentale di tutti noi c’è molto di più: emozioni, legami, relazioni che fanno bene al cuore oltre che alla mind.
La Luna piena delle fragole (De Agostini) to trzeci romans Paolo Stelli. Born dagli incontri dell'autore con i giovani della Generazione Z,esplora le varie forme di un disagio semper più diffuso tra i ragazzi: la solitudine.
