Szesnastopłatkowa stokrotka, czyli chryzantema, to kwiat jesieni: dzięki swojej żywej duszy wnosi kolor w chłodne dni zdominowane przez szarość. W chińska kultura jest częścią Czterech Szlachciców: razem z chryzantemą, bambusem, orchideą i azjatycką śliwą. Na Zachodzie nazywamy to kwiatem zmarłych, a 2 listopada wykonujemy duże kolorowe bukiety na znak powitania bliskich, których już nie ma. Ale na Wschodzie chryzantema ma szczęście omen energii i siły życiowej.
Symbol chryzantemy w Japonii
Może nie wiedziałeś, że plik cesarski tron w Japonii nazywany jest „tronem chryzantemy”. Ten kwiat, ze swoją koroną pełną płatków, pamięta słońce, symbol życia, wzrostu, siły. Godłem Japonii jest chryzantema złożona z 14 lub 16 złotych płatków: po raz pierwszy użyta przez cesarza Go-Toba, który żył między 1180 a 1239 rokiem, ten stylizowany symbol jest tym samym, który pojawia się na szatach mnichów buddyjskich szkoły japońskiej założonej przez Nichirena.
Ciekawostka? Przez tysiąclecia tradycja przekazywała japońskim władcom bezpośredni potomkowie bogini słońca Amaterasu, dopiero 1 stycznia 1946 r. Cesarz Japonii Hirohito ogłosi ludzką naturę cesarza, ogłaszając to, co pozostało w historii, jako Cesarską Deklarację Natury Ludzkiej lub Deklarację Ludzkości z okazji przemówienia noworocznego.
ZOBACZ TEŻ
Rośliny do dekoracji balkonu jesienią
Chryzantema, mistyczny i leczniczy kwiat
Występujący w różnych częściach świata od Wschodu po Europę, rodzaj Chrysanthemum L. jest częścią Rodzina astrowatych. Jest odporny na zimno i kwitnie w środku jesieni, również z tego powodu jego intensywne odcienie stały się znakiem pozdrowienia i połączenie z życiem zdolny do zbudowania pomostu między światem żywych i umarłych.
Istnieje ponad 200 gatunków o bardzo różnych formach. W „Biuletynie Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego Toskanii” z 1889 r. Czytamy to przybycie chryzantemy do Europy stało się to dzięki „nieznanemu kupcowi z Marsylii, który wrócił do domu z podróży do Chin”, który „przywiózł ze sobą rośliny tego gatunku kwiatów, które botanicy znali już pod nazwą Chryzantemy, ale które nasze ogrody nadal ignorowane ”.
Słowo „chryzantema” pochodzi ze starożytnej greki: khrysánthemon, od khrysós, „gold” i ánthemon, „flower”. Złoty kwiat, zdolny do wywoływania złoty blask słońca i nie tylko w sensie fizycznym. Tradycja głosi, że starożytny chiński środek leczniczy na witalność, będący inspiracją do medytacji, w mądrości Konfucjusza nazywany jest „jesienną chwałą”. Prawdziwe eksplozja witalności w środku jesieni.
W chińska medycyna chryzantemy stosuje się kwiaty, które w naparze działają odtruwająco na wątrobę i odgrywajądziałanie przeciwgorączkowe w stanie obniżyć gorączkę i dać ulga w bólu głowy, ból zęba i ból neuropatyczny. Co więcej, chryzantema służy do zwalczania niepokoju, aw starożytności szamani zbierali rosa na płatkach tego kwiatu przygotować tak cenny, jak sekretny eliksir długiego życia. Uważa się, że Kiku sake, tradycyjne wino ryżowe aromatyzowane płatkami chryzantemy, łagodzi dolegliwości i pomaga zachować zdrowie.
Symbol witalności dzięki jej zdolność wytrzymania pierwszego przeziębienia złego sezonu chryzantema jest bohaterem tysiącletniego rytuału: Kiku no sekku party , jeden z największych w Japonii, obchodzony jako Dzień Chryzantemy. Dzięki podobieństwu kwiatu do tarczy słonecznej „uczta kontemplacji chryzantem” stała się symboliczną walką z porą roku, kiedy natura się rozbiera, a zimno ogarnia wszystko. Siła chryzantemy stała się symbolem do ponownego odkrycia energia życiowa jednostki i wspólnoty: rytuał, który jest odnawiany co roku.
Jak uprawiać chryzantemy w doniczkach lub w ogrodzie
Chryzantemy można dość łatwo uprawiać w doniczkach, a tym bardziej w ogrodzie. Doniczkę należy wybrać średniej wielkości, na dno należy położyć trochę żwiru, a od czasu do czasu trzeba nawozić.
Można go postawić w pełnym słońcu, ale latem lepiej schować go w cieniu. Umieszczony w dobrze oświetlonym miejscu zimą wytrzymuje temperatury do 5 °.
Podlewanie należy wykonywać kilka razy w tygodniu latem, natomiast zimą należy je zmniejszać: na ogół należy regulować, testując wilgotność gleby, która zawsze musi być trochę wilgotna, unikając stagnacji.
