Podstawą jest potrzeba okazania nieposłuszeństwa komuś, kto żyje jako autorytet lub rzucenia wyzwania i przetestowania osoby, z którą się spotykasz. Przyczyny chronicznego opóźnienia są nieświadome. Rozmawiamy o tym z psychoanalitykiem, aby zrozumieć, jakie są psychologiczne przyczyny ludzi, którzy zawsze się spóźniają
Przewlekłe opóźnienie: wyjaśnienie psychologiczne
Być może zauważyłeś: niektórzy ludzie mają zły nawyk przebywania przewlekle opóźnienie. Tam jest wyjaśnienie psychologiczne? Zapytaliśmy prof. Roberto Pani, psychoanalityka z Bolonii.
«Ogólnie rzecz biorąc, opóźnienie może zależeć od potrzeby odłożenia na bok poczucia duszenia się, które pochodzi od trudny związek z władzą.
Jest to oczywiście nieświadoma myśl, ale może dotyczyć potrzeby wyrażenia nieposłuszeństwo, skierowany konkretnie do kogoś z przeszłości - na przykład rodzica - który reprezentuje „autorytet”. Dla chronicznie spóźnialskiego spóźnialskiego osoba, z którą jest umówiona, przywołuje autorytarnego rodzica, któremu trzeba było słuchać. I tak spóźniony na spotkanie próbuje się zbuntować. Oczywiście bez chęci (lub wiedzy).
Jednak za chronicznym opóźnieniem nie zawsze jest moewidentne tives: rodzice wydają się autorytarni lub są postrzegani jako tacy, nawet jeśli tak nie jest. To „fałszywe” postrzeganie zdarza się na przykład ludziom, którzy je mieli matki niekoniecznie surowe, ale które były postrzegane jako zbyt wymagające (uwagi, obowiązków, kontroli itp.), do tego stopnia, że były postrzegane jako nadopiekuńczy.
Kto jest chronicznym spóźnialskim
Z psychologicznego punktu widzenia osoba opóźniona mógł postrzegać jako stałą prośbę, aby nie zawieść oczekiwań drugiego. Tak więc z bardziej archaicznych postaci rodzinnych chroniczny spóźnialski nieświadomie „przenosi” swoje własne poczucie ucisku o innych osobach, z którymi jest umówiony. Ludzi, którzy wydają się mu „poszukiwaczami”, zarówno w relacjach zawodowych, jak i prywatnych.
Innymi słowy, podmiot w pewnym momencie dzieciństwa rozwija typ charakteru, który, aby uniknąć przymusu posłuszeństwa (który przypominałby mu o dawnym ucisku), prowadzi go do punktualność konkursu, ponieważ brzmiałoby to jak poddanie się.
Uległość idzie w parze z nałóg, na co odpowiada nieświadomy protest, który staje się jednością z nieposłuszeństwo automatycznie: prowadzi to do opóźnienia w odpowiednim czasie. Oto psychologiczne wyjaśnienie przewlekłego upośledzenia. Niektórzy mogą przegapić pociągi lub samoloty!
Potrzeba wyzwań i chronicznych opóźnień
Kolejny powód, który wyjaśnia ciągłe opóźnienie - nie bez znaczenia, ponieważ może unieważnić ważne spotkania - dotyczy trzeba rzucić wyzwanie spóźnialskiego. Który może podświadomie poddane próbie uczucia osoby, z którą jest umówiony.
Ponownie z perspektywy psychoanalitycznej wyobrażamy sobie chronicznego spóźnialskiego jako dziecko, które boi się porzucenia, które jest postrzegane jako straszne zagrożenie. Nieświadoma myśl jest następująca: przybywa na czas (lub wcześnie), boi się zostać tylko dlatego, że drugi może nie pojawić się na spotkanie. To tak, jakby spóźniony zawsze chciał zmusić cię do czekania w egocentryczny sposób: jeśli na mnie czekasz, to znaczy, że mnie kochasz! Jeśli przyjdę na czas, oznacza to, że jestem uległy i zależny od Ciebie. Nigdy się nie dowiem, ile jestem dla ciebie wart.
Czy chroniczny spóźnialski może „leczyć”?
Jeśli ten nawyk zagraża normalnemu życiu w związku, czy istnieje rozwiązanie? Czy można to poprawić?
Problem polega na tym, że chroniczne opóźnienie to nieświadome zachowanie: nawet jeśli intencje mają nadejść na czas, są one automatycznie ignorowane. Porozmawiajmy o tych, którzy zawsze spóźniają się ponad 30 minut!
W istocie jest to aspekt postaci, który przyjmuje się wcześnie - w latach dzieciństwa, przed okresem dojrzewania czy dorastania - i który daje pewien rodzaj bezpieczeństwa. Ponadto spóźnialskiego uspokaja fakt, że przed powołaniem był w stanie załatwić wiele spraw osobistych.
Jak radzić sobie z chronicznie spóźnialskim
Jak możemy uzyskać więcej szacunku od chronicznego marudera?
Unikaj prowadzenia z nim wojny, na przykład udawania, że nic się nie wydarzyło, żartowania z tego i wybaczania mu - wszystkie te reakcje dają satysfakcję jego egoizmowi. Zamiast tego lepiej oddzwonić konieczność punktualności, pod groźbą realistycznej utraty programu (co dotyczy również spóźnialskich). Unikaj wyładowywania złości z powodu braku szacunku wobec nas, ale lepiej mów o tym spokojnie, ale asertywnie, jak najwięcej.
Niektórzy pacjenci przychodzą na sesję bardzo późno z wielu różnych powodów, ale - jak wspomniałem - zjawisko trzeba być bohateremegocentryzmu, wyzwań i współzawodnictwa, nie da się pokonać groźnymi komentarzami.
Osobiście ograniczam się do poinformowania pacjenta o minutach jego opóźnienia. Kiedy z psychologicznego punktu widzenia pacjent jest w stanie zrozumieć poczucie jego opóźnienia, Podchodzę do tematu. Dopiero wtedy pacjent może zrozumieć, że jego opóźnienie w sesji zostało przeniesione na mnie jako wyzwanie dla kogoś innego z jego przeszłości.
Dziękujemy prof. Roberto Pani, psychoanalitykowi i psychodramatyce z Bolonii
