Drogi Giulio Romano i Carlo Scarpy i Álvaro Siza

Spisie treści

Od 11 marca do 15 maja 2021-2022 wystawa, której kuratorem jest Francesco Dal Co, dyrektor Casabella, będzie gościem Fundacji Querini Stampalia w Wenecji

Wystawa „I Modi” Giulio Romano i sposoby Carlo Scarpy i Álvaro Siza, kurator Francesco Dal Co, dyrektor Casabella i założył w Fundacja Querini Stampalia od 11 marca do 15 maja 2021-2022, ma na celu zbadanie tego aspektu praktyki architektonicznej, związku między reprezentacją ciała a erotyzmem. Analiza ta jest prowadzona począwszy odwystawa obszernej serii rysunków nigdy nie wydanych z prywatnych zeszytów i badań dwóch największych architektów XX wieku, Carlo Scarpy (1906-1978) i Álvaro Siza (ur. 1933). Na wystawie znajdzie się około 100 niepublikowanych rysunków tych dwóch mistrzów współczesnej architektury.

Aby wykazać, że to, co można wywnioskować z rysunków i szkiców Scarpy i Siza, nie jest wynikiem praktyki lub uwarunkowanych postaw na pokazie znajdują się reprodukcje „I Modi” Giulio Romano (1499-1546). Giulio Romano był głównym współpracownikiem Rafaela i autorem decydujących dzieł włoskiego renesansu, w tym Palazzo Te w Mantui (1525-1534 ok.), Gdzie stworzył także niezwykły cykl fresków (w niektórych przypadkach o tematyce erotycznej) i dekoracji. .
W 1524 roku Marcantonio Raimondi (ok. 1480-1534), najważniejszy włoski grawer renesansu, z szesnastu lubieżnych rysunków Giulio Romano narysował serię rycin znanych jako I Modi (De omnibus Veneris Schematibus).

Modi, przedstawiające szesnaście erotycznych pozycji, były przyjmowane w różny sposób (między innymi Carracci i Procaccini), a następnie publikowane jako ilustracje tylu rozwiązłych sonetów skomponowanych przez innego z największych przedstawicieli renesansu, Pietro Aretino (1492-1556). .
Na wystawie zorganizowanej w Fundacji Querini Stampalia ciekawie jest przyjrzeć się tomowi, który odtwarza sonety Aretino obok rycin Raimondiego, z nałożonymi rysunkami imitującymi rysunki Giulio Romano narysowane przez Sizę.
Zwarta, niewzruszona równowaga modułu witruwiańskiego w Siza staje się swobodnym uściskiem w przestrzeni, płynnym ruchem, krętym tańcem namiętności. W Scarpa postacie, zwłaszcza akty kobiece, zajmują dokumenty projektu całą swoją ziemską cielesnością i wyrażają nieodparte uwodzenie drobiazgowymi i nienasyconymi detalami, ich upartym pięknem.
Sposoby twórczości jako formy Erosa: dygresja pomysłowości, miłosne zaloty, akt generatywny. Tak więc Francesco Dal Co: „Nostalgia zajmuje centralne miejsce w pracy modela Carlo Scarpy. Powtarzający się w nim dźwięk tła to dźwięk tradycji. Z drugiej strony tęsknota za intymną relacją ze światem, w której czuje się definitywnie skompromitowana, jest tym, co widzi w pracach Álvaro Siza - dwie `` drogi '', te, w rysunkach niemal niemożliwych do pogodzenia, konstytutywne powinowactwo. To pokrewieństwo uwidacznia się w celu, jaki dzielą rysunki obu architektów: zademonstrować i udowodnić, że nic nie może zastąpić ekspansji mocy, którą zarysowują gwarancje przestrzegania ”.

Od 11 marca do 15 maja 2021-2022
Lokalizacja Fundacja Querini Stampalia Campo Santa Maria Formosa Castello 5252, Wenecja
Godziny od wtorku do niedzieli, od 10 do 18

Otwarcie 11 marca, godz. 17.30

Więcej informacji: [email protected]

Interesujące artykuły...