Jakie są problemy związane z dojrzewaniem? A przede wszystkim, jak interpretować i zarządzać niektórymi zachowaniami? Porady ekspertów dla wszystkich rodziców w kryzysie
Plik nastolatki: zawsze obecny temat i „potępienie” wielu rodziców. Dla matek i ojców, którzy czują się trochę zdesperowani i trochę zakłopotani, widząc, jak ich dzieci zmieniają się, przekształcają się w te przerażające postacie zwane „nastolatkami”, słowa zachęty, jasności i nadziei pochodzą od eksperta. W rzeczywistości przeprowadziliśmy wywiad z Dr Laura Petrini, pedagog i konsultant pedagogiczny w CPP (Psychopedagogiczne Centrum Edukacji i Zarządzania Konfliktami).
Niedojrzałość kory przedczołowej
Jedno z pierwszych spostrzeżeń, które otrzymaliśmy od dr Petriniego, dotyczy „naukowych” przyczyn niektórych typowych zachowań nastolatków, takich jak skłonność do kłamstwa lub niemożność oceny konsekwencji pewnych działań.
„Obróćmy trochę wizję dorastania, którą wszyscy mają: ostatnie odkrycia neuronauka zwrócili uwagę na niektóre aspekty dojrzewania mózgu nastolatków, które do niedawna nie zostały zidentyfikowane. To, co zawsze było uważane za fazę kryzysu, rodzaj zaciemnienia, z którego rodzice chcieliby wyjść jak najszybciej, jest więc w rzeczywistości tylko etapem rozwoju, jak inne, charakteryzującym się kruchością i krytycznością, ale także wieloma możliwościami. . THE zachowania młodzieży w rzeczywistości nie są one podyktowane zaburzeniami hormonalnymi, ale niedojrzałością kory przedczołowej, która według ostatnich odkryć nie zakończyła jeszcze swojego rozwoju »- wyjaśnia ekspert.
"Tam kora przedczołowa to ta część mózgu, która reguluje wiele aspektów naszego życia psychicznego: zdolność projektowania i planowania, oceniania konsekwencji własnych działań, odpowiedzialnego działania. Dlatego każdy, kto ma do czynienia z nastolatkiem, nie może nie wziąć pod uwagę tej niedojrzałości i zinterpretować pewnych zachowań jako konsekwencji tego stanu »- kontynuuje dr Petrini.
Relacje z rówieśnikami
Rodzice nastolatka są łatwo oszołomieni nagłymi zmianami, jakie przynosi ta faza. Na przykład nieoczekiwanie nastolatek może nie chcieć wychodzić z rodzicami, może zamiast tego zacząć odsuwać mamę i tatę, aby zachęcać do relacji z rówieśnikami.
„W tej fazie następuje intensyfikacja doświadczeń społecznych, relacji, jakie nastolatki przeżywają z rówieśnikami. Nastolatek żyje zamieszanie emocjonalne, nowe natężenie emocji. Wszystko to sprawia, że chce intensywnie przeżywać relacje, a relacje z rówieśnikami nabierają nowego znaczenia, ponieważ nastolatek chce odgrywać całe to pragnienie emocjonalnej intensywności »- wyjaśnia dr Petrini.
Kłamstwa
Nastolatki potrafią opowiadać niesamowite i ogromne kłamstwa, opracowywać historie godne scenariusza filmowego. Istnieje naukowe wytłumaczenie tego wszystkiego.
«Niedojrzałość kory przedczołowej otwiera ogromne możliwości twórcze. Ten potencjał twórczy jest często wykorzystywany przez nastolatka do celów, które nie są naprawdę szlachetne, na przykład do wymyślać niezapomniane kłamstwa. Nastolatek nie jest zły i nie zachowuje się nieprawidłowo, aby doprowadzić rodzica do szaleństwa lub sprawić, by cierpiał. To jego niedojrzałość powstrzymuje go przed zrobieniem czegoś innego. Tutaj jednak rodzice mogą odegrać ważną rolę: umożliwiając im dostęp i wykorzystywanie całej tej kreatywności, ale w kontekście obejmującym naukę, aby nie wykorzystywać podobnych okazji, na przykład w kłamstwach ”- mówi dr Petrini.
Niezdolność do planowania
W jaki sposób rodzic może wprowadzić te zmiany i tę niedojrzałość w nie ryzykowny dla dziecka kontekst, wspierając zmianę z edukacyjnego punktu widzenia?
„Rodzice muszą pozwolić nastolatkowi doświadczyć swoich relacji, ale w jednym ramy zasad które pomagają mu zachowywać się bez większego ryzyka. Konieczne jest, aby te zasady są zawsze negocjowane z dziećmi, Jednak. Ważne jest również, aby pomóc nastolatkowi w zorganizowaniu się, ponieważ jest on jeszcze niedojrzały, aby zrobić to sam. Zdolność planowania to wymóg rodzica, ale ta faza wymaga wsparcia nastolatka, na przykład w ramach planowania szkoły »- kontynuuje ekspert.
Ciągłe poszukiwanie konfliktu z dorosłym
Nastolatki zawsze szukają konfliktu z dorosłymi. A wszystko to jest niezbędne dla ich rozwoju, dlatego też konflikt jest to bardzo potrzebne.
«Ćwiczenia nastolatka kłócą się z rodzicami, ponieważ musi zerwać z dziecięcym urokiem, oderwać się od postaci odniesienia, które do dnia poprzedniego były wyidealizowane, były jedynymi możliwymi odniesieniami (mama i tata). Nastolatki muszą wziąć swoje życie w swoje ręce, a aby to zrobić, muszą zerwać tę więź. Bez konfliktu nie mogą tego zrobić ”- wyjaśnia dr Petrini.
Co mogą zrobić rodzice w obliczu takiej potrzeby?
«Rada jest taka, aby ujednolicić edukacyjny aspekt dorastania postać ojca lub w każdym przypadku użyj kodu ojcowskiego. Ta ostatnia ma charakter regulacyjny, ale także zachęca do eksperymentowania, „wystrzelenia” w świat. Zamiast tego kodeks macierzyński ma tendencję do utrzymywania dziecka w okresie niemowlęcym, dodawania otuchy i strzeżenia. Z tego też powodu konflikt w okresie dojrzewania jest bardziej wyraźny w stosunku do matki. W tym momencie rozwoju ważne jest także posiadanie innych postaci odniesienia, takich jak trener czy profesorowie, którzy reprezentują inne punkty widzenia i nie sprawiają, że rodzic zawsze czuje się samotny i na pierwszym planie w edukacji dziecka ”- wyjaśnia ekspert .
Możliwości
Dojrzewanie to nie tylko kłótnie, konflikty i cierpienie. Owszem, jest, ale jego „kod” ekspresji i komunikacji również kryje w sobie wiele możliwości. Na przykład neuronauka wykazała, że w okresie dojrzewania zdolności poznawcze ulegają wzmocnieniu, pamięć zostaje wzmocniona, a uczysz się łatwiej i szybciej.
„Ta ogromna szansa może jednak prowadzić do odkrycia, co jest nie tak. Aby konstruktywnie wykorzystać taki stan łaski, dobrze jest, aby młodzież mogła doświadczać pozytywnych sytuacji, np wysokiej jakości doświadczenia „poskładać wszystkie elementy razem”, połączyć kreatywność i naukę w zorganizowany sposób »podsumowuje dr Petrini.
