Zwiększ najbogatszą psychoterapię powyżej 65
Sono semper di più gli over65, że jeśli pójdę na psychoterapię, to pokonam ból i trudne chwile i z pogodą ducha zmierzę się z tym etapem życia.
«Mój kuzyn odwrócił się od psychoterapeuty, gdy miał 15 lat, kiedy moja córka była w trakcie bardzo konfliktowej separacji», mówi Maria, che di anni ora ne ha 85 anni.«Volevo riuscire a starle vicino nel modo migliore e alla fine ho scoperto tante sew your di me e sui problemi irrisolti che avevo con lei. Po roku ho interrotto mnie uwieść, brzmię jak tornata, kiedy mój mąż wygasa i jeśli ma złamaną kość udową. Lui non supportava l'immobilità né didependere da me ed era siempre rabbious. Avevo voglia di scappare, my sentivo in trappola e nello stesso tempo terribilmente in colpa. Mój psycholog pomógł mi zrozumieć, że mogę się potknąć, że to było sprawiedliwe i że miałam prawo zamknąć się, by mu pomóc, i że byłam w stanie zaakceptować jego wściekłość i moje poczucie colpa”.
Maria nie jest jedyna, bo zawsze jestem seniorką, która pójdzie do psychologa, żeby przezwyciężyć ból i skomplikowane chwile.
Zainicjuj psychoterapię dorosłych na chwilę per se
„Na psychoterapię jeszcze nie jest za późno” – zgadza się Giulia Griselli, specjalizująca się w psychologii dobroczyńców i dzieci.«Myślę, że ho pazienti addirittura più che 90enni. Jest to wspólne miejsce, które nie ma możliwości pracy ze stessi, gdy osobowość jest già strutturata. Così come è luogo comune che psychoterapia debba durare anni. È una questione soggettiva e può esere breve. Ważne jest, aby dać odpowiedni czas na analizę i daleko, jeśli boskość uwiedzie appuntamento fisso da non s altare. Dzwonił tylko raz w miesiącu, żeby dokończyć powód, dla którego odpuściłem sobie, czym jest mój sukces i nie ryzykuję ad approfondire”. I tak, wraz z sukcesem Marii, psychoterapeuta może dojść do punktu odniesienia, z którego wrócę w momencie kryzysu.
Perché fare psicoterapia da adulti
Ma quali sono le ragioni che portano chi è già in la con gli anni a chiedere un supporto psicologico? «Multi, anzi molte, widząc, że maggioranza jest kobietą, przychodzę do mojej pracowni, ponieważ czuję, że nadszedł czas, aby przejść do „vedere”, które zawsze jest powiedziane i które nie działa dobrze w przypadku papugi: „Sono arrivato At tym razem i nie mogę się doczekać, wiem o co chodzi”.C'è come un'urgenza di capire perché si sente di avere menos tempo. A volte si ha solo bisogno di essere ascoltati, di eleggere un testimone a cui raccontare la propria vita per trovare un sento a cualcosa che non ci si è mai riusciti a spiegare. Oppure, come accade di często, si revolgono a noi cuando vanno en Pensione. Che non semper è, as ci si imagina, il momento en cui w końcu non si fa niente tutto il giorno. Mogę chodzić dobrze przez pierwszy miesiąc, ale potem przychodzi nuda i mogę zacząć problem, dezorientację. Molte donne si sentono un po’ perse, a maggior ragione se il lavoro è stato tutta la loro vita. Magari, jeśli wrócę do domu w Dover, zmierzę się z rutyną przed osobą z moim kuzynem, jeśli uniknę i problemi perché, jeśli będę miał niewielką pomoc. Ritrovarsi improvvisamente w wymuszonym współistnieniu mogą pojawić się konflikty, które nie były rimasti sopiti”.
Daj mi poczucie relacji
«Quello che si fa a quest’età con la psicoterapia è andare a rivedere un po’le relazioni» dice ancora l’esperta.«Aiutiamo i pazienti a rissignificare il pastato, come diciamo noi psicologii. Nie, jeśli mogę zmienić to, co stwierdzam, ale jeśli mogę nadać temu nowe znaczenie, appunto. Accettare gli errori fatti e anche superare dei lutti. Più si va avanti con l'eta più si hanno perdite da elaborare. L'accettazione jest percorso fundamentale we wszystkich trudnych relacjach, che sia con il partner, con i genitori o con i figli. Ma anche fratelli e sorelle possono diventare protagonistis di contrati per le questioni legate all’eredità. Zgadzam się, że nie można iść w zgodzie z kosztowną osobą, ale nie będę kompatybilny z tymi, którzy noszą duży ciężar.
Psychoterapia pomaga nadążyć za własnymi i ograniczonymi altrui
Fare i conti conti propri limiti e quelli dell' altra persona è un lavoro valide anche en un' altra situazione częstokroć w fazie życia: l'assistenza a un familiare malato. Bene Maria opowiadała mi, jakie to trudne i ile przeciwstawnych uczuć, jeśli tylko może spróbować in questi casi: la rabbia, il senso di colpa, la solitudine.. „Le persone espesso si sentono sole, le uniche ad busysi di un marito o di una genitore anziano esto generuje izolację” – potwierdza dottoressa Griselli. «Il supporto psicológico punta anche daleko zaakceptować malattię własnego samochodu. Ale jeśli ma tendencję do minimalizowania powagi sytuacji, można powiedzieć: „nie dbam o siebie”, a jeśli oblicze masy pracy jest fizyczne, to jest duże emocjonalnie. Persone magari con tanti amici si ritrovano di punto en blanco a dover renunciare alla socialità per vivere in funzione dell' altro».
Psychoterapia wpatrywania się obok chi è ammalato
Se il familiare soffre de un malattia degenerativa, che non migliora, si aggiunge il senso di fustrazione e di impotencja, pesso di rabbia. Rabbia e senso di colpa in a vizioso circolo da cui sembra di non poter uscire più. «Lo si può provare non solo verso chi si acudisce ma anche verso i genitori che non ci sono più, i figli, se stessi. E poi c'è il rimorso, il rimpianto per quello che non si è detto o non si è fatto.Sono emozioni che è valide elaborare perché interferiscono con la serenità. Opowiem o tych uczuciach przy tej samej okazji, aby odrzucić własnego ojca, jak ten, który pozostanie soli, di ammalarsi, czasu, który przemija i wielkiego tabu, śmierci. Ważne jest, aby nie mieć tego niepokoju w sobie, a jeśli spróbuję, zobaczę jakościowe emocje. Rzecz, jeśli boisz się più: będę cierpiał fizycznie lub oddzielę się od mojej własnej miłości? Oppure contrare la vita propria senza essere riusciti a fare tutto quello che si desiderava? Parlarne è di grande aiuto».
L'angoscia della samotność
Un altro tema su cui ci si interrogate spesso dopo i 70 è quello della solitudine. Sono tanti i senior che arrivano en terapia con questa angoscia ad compagnarli. «Se perdo il partner: cosa factio?» Jeśli ciągle myślę o tych dzieciach, których tu nie ma albo mieszkają daleko. A terapia sama się od Ciebie zacznie, bo jeśli jest poprawna, uznamy Twoją odpowiedzialność za siebie, nie obwiniaj jej, popełniaj błędy, które się powtarzają, jeśli zawsze jest tak samo, negli anni, jakie zachowanie doprowadziło do izolacji.«Come dico spesso alle mie pazienti che sono disorientate dopo essere yate en Pensione, che sono sopraffatte dall'assistenza a un familiare oppure che sono rhymes sole dopo la morte del partner, è fundamentale ridare vita a una propia rete sociale» sugeruj ekspertyzę . «Consiglio di iscriversi a corso di lingue, di teatro, a un'associazione che organizza viaggi, all'Università della Terza età. Sono punti di ritrovo per fare nuove amicizie ma anche per tenersi allenati a livello cognitive, per mantenere il cervello flesibile, i neuroni attivi. Nie, jeśli chodzi o diventare estroversi lub di cambiare, psychoterapeuta nie kieruje życiem pacjenta, on kieruje terapią. Podczas uwodzenia w pobliżu klifów lub szukania pierwszego hobby i zainteresowań. Kapitał na przykład, że dana osoba miała lavorato tutta la vita, a jeśli była to dimenticata di che cosa piaceva, che cosa interessava. Parlandone insieme si ricorda quella che aveva messo da parte y a cui si puo wreszcie poświęcić.To może dać ci zwrot w codziennym życiu i dojrzeje w poczuciu bycia bohaterami własnego istnienia”.
Parlare della paura di restare soli aiuta affrontarla
