Psychologia i znaczenie odkładania rzeczy
Wszyscy byliśmy ofiarami kunktatorstwo, to jest irytujące tendencja do odkładania coś, co zaplanowaliśmy, szukając wymówek, by nie zaczynać i wpadając w panikę, że nie mamy więcej czasu na nic.
Jak to możliwe, że robimy coś, co jest tak oczywiste przeciwko nam? Dlaczego nieustannie odkładamy nie tylko złożone projekty, takie jak szukanie pracy, która nam odpowiada, ale także prostsze rzeczy, takie jak napisanie wiadomości?
Pierwsza odpowiedź brzmi: oszukujemy się zarządzać pracą do wykonania po prostu programując go na inną datę: mamy więc wrażenie, że zadbaliśmy o to, nawet jeśli w rzeczywistości tylko go przenieśliśmy, aż nadejdzie chwila, kiedy nie będzie już odkładana. Ta odpowiedź do udzielenia lub e-mail do napisania, być może zaplanowany na dziś, będą posuwane coraz dalej do przodu i będziemy musieli sobie z nimi poradzić w pośpiechu, ujawniając iluzję.
Druga odpowiedź dotyczy tych zadań, które wydają się nam uciążliwe i które my powodować niepokój: odkładanie ich w czasie wydaje się bardziej niż naturalne e zastąp je przyjemniejszym zajęciem, co daje nam natychmiastową satysfakcję. Klasycznym przykładem jest bezpłatna aktywność fizyczna: wszyscy rezerwujemy bilet okresowy we wrześniu lub styczniu, a potem, w pamiętny wieczór, kiedy zdecydowaliśmy się zacząć, siadamy na sofie myśląc, że w przyszłym tygodniu na pewno będziemy się czuli lepiej i nareszcie będziemy w stanie tam pojechać.
Tak czy inaczej woleliśmy coś satysfakcjonujące i natychmiastowe w porównaniu z czymś bardziej odległym w czasie i nieprzyjemnym. Wydawałoby się to rozsądne, ale nie daje nam żadnej korzyści, ponieważ zbytnio skupiamy się na teraźniejszości, a nie na tym, co nas czeka w przyszłości.
Niewiele utożsamiamy się z tym, co będzie dalej, tak jakby miało się to przydarzyć komuś, a nie nam. Mamy'pomysł na przyszłość, ale to tak, jakby nas to nie obchodziło, jakby osoba, która będzie musiała napisać męczącego maila lub pójść na siłownię, nie była tak naprawdę nami. O wiele bardziej zależy nam na tym, jak się czujemy w teraźniejszości, w dzisiejszych czasach.
Jak przestać odkładać: strategie i środki zaradcze
Krótko mówiąc, wydaje się, że zwlekanie ma więcej wspólnego z tym zarządzanie czasem, co jest z pewnością ważne, ale także w przypadku emocje oraz z rozwagą i współczuciem, jakie odczuwamy w stosunku do siebie. Dla przestań zwlekaćmożemy spróbować:
1. Spróbuj zidentyfikować się z przyszłymi sytuacjami
Spróbujmy sobie wyobrazić, jacy będziemy lub jakie uczucia będziemy odczuwać. Możemy sobie wyobrazić, jak wracamy do domu zmęczeni, ale szczęśliwi: dzięki temu nie będziemy postrzegać tego jako czegoś zbyt uciążliwego dla nas. Albo możemy o tym pomyśleć, póki jesteśmy do tego zmuszeni odzyskać utracony czas w tarapatach, zestresowani i niezadowoleni: to sytuacja, w której na pewno nie chcielibyśmy się znaleźć. Gdybyśmy czuli więcej współczucia dla siebie, staralibyśmy się uniknąć tego stresu, nie odkładać na jutro tego, co musimy zrobić dzisiaj.
2. Bądź dla siebie miły i wybacz sobie
Jeśli nie wysłaliśmy tej wiadomości lub przełożyliśmy spotkanie, nie musimy czuć się tak winni. Zrobimy to bez niepokoju czy wstydu. To przerywa błędne koło ciągłych odroczeń i poczucia winy, a być może pozwoli nam z większym spokojem stawić czoła sytuacjom, które nas przerażają.
3. Nie szukaj odpowiedniego czasu na wszystko
Zbyt często odkładamy, ponieważ sytuacja nie wydaje się odpowiednia lub mamy nadzieję, że jutro to zadanie wyda się mniej nudne lub będziemy mieli więcej czasu. Musimy zaakceptuj nasze negatywne uczucia i kontynuuj.
4. Podejmij działanie, wykonując bardzo proste kroki
Ważne jest, aby zacząć. Jeśli musimy napisać maila, zaczynamy od umieszczenia odbiorcy, jeśli chcemy wyjść pobiegać, zaczynamy od zawiązania butów. Mały postęp pomaga w poczuciu własnej wartości, co sprawia, że czujemy się lepiej, a co za tym idzie zmniejsza chęć odroczenia.
5. Nie bój się porażki
Często odkładamy działania, dla których nie czujemy się na siłach i dlatego nie jest w stanie tego zrobić. Jeśli z drugiej strony zaakceptujemy fakt, że porażka nigdy nie definiuje tego, kim jesteśmy jako ludzie, będziemy bardziej gotowi do zrobienia pierwszego kroku niż do stania w miejscu.
