Ekspert wyjaśnia, jak rozpoznać nastolatka w depresji i co powinni zrobić rodzice, jeśli ich dziecko odczuwa ból życia
Przed przemówieniem na tematadolescencja należy sprecyzować, że z powodów kulturowych i społecznych delikatny wiek transformacji poszerzył się, obejmując zakres, który sięga od 15 do 20 lat o. „The problemy psychologiczne które nie mieszczą się w tej grupie wiekowej są specyficzne dla dzieci lub dorosłych - wyjaśnia prof. Roberto Pani, psychoterapeuta i profesor psychologii klinicznej na Uniwersytecie Bolońskim.
Warto wiedzieć, że plik depresja młodzieńcza ma cechy podobne do dorosłych, ale z pewnymi różnicami, które odnoszą się do sprzeczności wieku krytycznego: z jednej strony objawia się zamknięciem i izolacją; z drugiej strony z buntem i agresją. W niektórych przypadkach mogą się kojarzyć ryzykowne zachowania takie jak zażywanie narkotyków, przedwczesna hiper-seksualność, różne nałogi, obsesja na punkcie wagi.
„Dobra wiadomość jest taka, że w porównaniu z ciemne zło dorosłych, jest wyleczony łatwiej i w krótszym czasie, właśnie ze względu na wiek dojrzewania. ”Krótko mówiąc, nastolatkowi z depresją nie jest skazane pozostanie w depresji, gdy dorośnie.
Wiedzieć więcej , przeglądaj galerię z sugestiami eksperta.
Przypominamy, że wszystkie artykuły, porady, wskazówki i zawartość tej witryny są skierowane do osób dorosłych i są w dobrym zdrowiu, mają wyłącznie charakter informacyjny i nie mogą być w żaden sposób rozumiane jako substytut porady lekarskiej. Radzimy zawsze zasięgnąć opinii zaufanego lekarza, któremu nikt, bez tych samych kwalifikacji i uprawnień, nie może prawnie zastąpić decyzji dotyczącej stanu zdrowia, terapii czy leczenia. W żadnym wypadku personel serwisu ani wydawca nie mogą być pociągnięci do odpowiedzialności za jakiekolwiek bezpośrednie lub pośrednie szkody lub problemy spowodowane wykorzystaniem wyżej wymienionych informacji lub porad. Będziesz zatem wykorzystywać informacje na swoją wyłączną odpowiedzialność.
„Oczywiście - zapewnia ekspert - nie jest powiedziane np., Że plikprzygnębiony nastolatek mają słabe wyniki w nauce lub są całkowicie rozproszeni w szkole.
Czasami w tej delikatnej fazie depresję można zamaskować szalonym i desperackim studium, cytując Leopardiego, które jednak jest „kompensowane” przez działania antyspołeczne„Innymi słowy, dzieciak woli skoncentrować się na szkolne przedstawienie aby uzyskać dobre przerwy zamiast ożywić się sportem, popołudniowymi lub wieczornymi wycieczkami z przyjaciółmi pomiędzy przerwami w pracy domowej.
„Z tego punktu widzenia intensywne badanie można interpretować jako próbę przezwyciężenia depresji, z której nastolatek czuje się osaczony - kontynuuje ekspert - tak jakby chciał zrobić coś„ wielkiego ”(poprzez perfekcjonizm, np. ocena dobra, rozwiązanie zagadki matematycznej), aby wmówić sobie, że da radę, ale te formy obrony, choć motywowane dobrymi intencjami, są skazane na niepowodzenie, bo nie wystarczą do tego sukcesy akademickie. czuć się lepiej„W rzeczywistości mogą podnieść jego samoocenę, ale na krótki czas.
"Tam depresja - jeśli naprawdę istnieje - przeważa nad dobrą wolą ”.
ZA nastolatek można zdefiniować w depresji jeśli krytyczne cechy mijającego wieku są szczególnie zaakcentowane i trwałe. „Co więcej, niektóre traumatyczne wydarzenia mogą szczególnie gwałtownie zdenerwować nastolatka, który ze względu na wiek jest zbyt młody, aby zetknąć się z żalem, tragedią, chorobą itp. I to jest zupełnie normalne - wyjaśnia psycholog kliniczny - te zdarzenia to wszystkie czynniki, które mogą go wywołać reaktywna depresja: musisz się martwić, jeśli trwa to dłużej niż 2 miesiące ”.
Z drugiej strony sytuacja się komplikuje, gdy chłopiec okazuje dyskomfort, nawet przy braku urazu …
Jak ze wszystkimi patologie psychologiczne nikt nie może zidentyfikować precyzyjne przyczyny: "Czasami depresja młodzieńcza może to być spowodowane urazem, jak wspomniano powyżej; inni z trudności w zaakceptowaniu zmieniającego się ciała (i jest to prawdopodobnie bardziej widoczne u dziewcząt); jeszcze inni z jednego wrażliwość szczególnie wyraźne, co prowadzi do postrzegania wszystkiego negatywnie - określa psycholog kliniczna Pani - pewne jest, że depresja młodzieńcza może wystąpić nawet wtedy, gdy wszystko jest w porządku, a chłopiec żyje w zdrowe tło rodzinne, grzeczny, zamożny, ale… mimo wszystko oskarża go chcę żyć".
W niektórych przypadkach może tak być przyczyny hormonalne które mają wpływ nanastrój.
„Przede wszystkim nie zaprzeczaj, że to twoje własne syn czuje dyskomfort, nawet jeśli trudno się do tego przyznać, to zdaję sobie sprawę - sugeruje ekspert - ale nawet nie obwiniam siebie w sposób krytyczny: nastolatek nie jest przygnębiony „z powodu„ swoich rodziców ”. Często zdarza się, że po prostu jest.
Błędem jest ignorowanie tego lub myślenie „niemożliwe jest, aby moje dziecko miało depresję”. Dla dobre samopoczucie nastolatka bardzo ważne jest, aby rodzic starał się nie rzutować na niego swoich pragnień doskonały syn.
„Lepiej zapytać bez obsesji, jeśli masz własne model edukacyjny jako rodzic mógł nieświadomie wysłać sprzeczną wiadomość, na przykład: „Kocham Cię, ale ciężko jest Cię wychować i zawsze mieć Cię przy sobie”.
Oprócz szanowania dyskomfortu dziecka, rodzic musi zaakceptować fakt, że niektóre „nieprzewidywalne elementy” mogły zdominować ścieżka wzrostu, chociaż podane wykształcenie było poprawne. Dlatego właśnie wina rodzicielska to nie ma sensu.
Co boli nastolatka?
Nie branie pod uwagę jego dyskomfortu, minimalizowanie, nie zauważanie jego cierpieniebrak szacunku dla jego złego samopoczucia. „Jednym z zabójczych stereotypów jest to, że depresja nie dotyka pięknego, bogatego, inteligentnego nastolatka, który z definicji nie może stać się smutny. nie do zniesienia fakt mam depresje".
Przez psychoterapia, ewentualnie kontaktując się z psychologiem specjalizującym się w psychopatologie rozwojowe.
„Dobra wiadomość jest taka, że w przeciwieństwie do dorosłych, plik depresja młodzieńcza relatywnie „łatwiej” jest wyleczyć, właśnie dzięki ciągłemu rozwojowi psychicznemu, jaki charakteryzuje psychikę dorastającego dziecka ze względów fizjologicznych - uspokaja Pani - zwykle w ciągu maksymalnie 2 lat mija młodzieńcza depresja.
„Z powodów związanych ze wzrostem dzieci żyją dynamiczne sytuacje parapsychiczne to doprowadzi ich do przezwyciężenia chwil dyskomfortu, oczywiście pod warunkiem, że będą wspierane przez dobrą psychoterapia wspierający. Farmakologia zwykle nie jest wskazana, chyba że w poważnych przypadkach, ale o tym decyduje lekarz specjalista psychiatr ”.
Nie, zrób to samw związku z tym, a nawet nie zaniedbuj problem.
Czy depresja młodzieńcza mija, czy też ma powrócić do dorosłości?
„W obliczu, to oczywiście mija, chociaż ze względu na poprawność informacji dobrze jest wiedzieć, że przygnębiony były nastolatek jest bardziej podatny na nawroty ciemne zło jako osoba dorosła. ”Pomoc psychologa jest nie tylko przydatna, ale także zachęta do podjęcia zdrowe zajęcia możliwie w plenerze iw towarzystwie „szczęśliwych” przyjaciół. Sytuacje dyskomfortu nie mijają same, automatycznie, myśląc, że wzrost i czas pozwalają przezwyciężyć wszystko!
A co, jeśli depresja nastolatków nie zostanie rozwiązana?
Może się pogorszyć! „Błędem jest wyobrażanie sobie, że gdy dorastasz, wszystko mija z czasem i nie przerażając nikogo, powinieneś wiedzieć, że nie jestem rzadki samobójstwa w bardzo młody wiek".
Czy to jest genetyczne?
„Nie, nie ma gen depresjipoza tym, że nie ma poważnych chorób neurologicznych, ale wchodzimy w inną, bardziej złożoną dziedzinę - wyjaśnia ekspert - można powiedzieć, że ból życia można ustalić na gruncie konstytucyjnym tam, gdzie występuje predyspozycja stawić czoła życiu ze „zmęczeniem”. Innymi słowy, jest dużo bardziej prawdopodobne, że dziecko będzie się uczyć w rodzinie modalności depresyjne reakcji na trudności, ponieważ widział je „robione” przez ojca lub matkę, ale depresja z pewnością nie jest dziedziczna ”.
Czy przyjaźnie mają wpływ?
Tak i nie: niektóre negatywne przyjaźnie mogą wywołać zaburzenia depresyjne, ale z pewnością nie jestem przyczyną. „Jeśli nastolatek jest przecież osobą pozytywną, pokonując depresyjny dyskomfort, doprowadzi go to do oddalenia się od przyjaźni, które w jego odczuciu prowadzą go na złą ścieżkę” - podsumowuje psychoterapeutka Pani.
