Odwrócona klasa lub odwrócona klasa: odkryj nową koncepcję uczenia się, która zrewolucjonizuje zdolność uczenia się i nauczania
Znasz klasa do góry nogami? Odwrócona klasa oznacza nowy sposób chodzić do szkoły i rozumiem nauczanie. Wyjaśnianie godzinami… to za mało! Prawdziwe pytanie brzmi: zacznij się zastanawiać, jak długo to potrwa oni słuchają naszych rozmówców, dlatego rodzaj atmosfery panującej na zajęciach może wiele zmienić i dobrze o tym wiedzą zarówno nauczyciele, jak i uczniowie. Skuteczna komunikacja jest prawdą wyzwanie, rewolucja, w której jesteśmy dopiero na początku.
Obecnie istnieje wiele badań, które to potwierdzają: stare metody już nie działają. To się nazywa ciągła uwaga możliwość skupienia się na jednym źródle informacji i skupieniu się na treściach, które wymagają celwymagające ciągłego wysiłku. Tam zakres uwagi zmienia się w trakcie życia, można ją ćwiczyć i napotkać głębokie różnice w zależności od kontekstu, w którym się znajdujemy. Wszyscy zdajemy sobie z tego sprawę i to eksperymentujemy każdego dnia, w zależności od ludzi i przemówień, których słuchamy: jest o wiele łatwiej wszystkie uszy jeśli czujemy entuzjazm, odwrotnie, gdy coś nas nudzi, wystarczy chwila, aby rozproszyć umysł i zgubić wątek dyskusji.
Jak wynika z ostatnich badań przeprowadzonych na podstawie monitorowania aktywności mózgu wybranych badanych, nasze próg uwagi wykazuje stopniowy spadek w ostatnich latach. Według naukowców z Brain & Mind Institute na University of Western Ontario w Kanadzie jest to naturalna odpowiedź na ogromną skalę Informacja do których przyzwyczailiśmy się na co dzień: nasza uwaga jest niezwykle mobilnym przepływem, jeszcze ważniejszym czynnikiem w przypadku dzieci i młodzieży, których inteligencja jest żywa, spontaniczna, cechuje się nienasyconą ciekawością, którą z biegiem lat uczymy się trzymaj się na dystans.
Co to znaczy pracować z metodami takimi jak klasa odwrócona? „L”nauczyciel nie jest postrzegana jako źródło wiedzy, ale jako facylitator, który pomaga dzieciom w nauce i organizacji wiedzy ”. Zerwanie z nawykiem lekcji frontalnej oznacza nieobecność na krześle, poruszanie się w sensie fizycznym i teoretycznym, badanie każdej możliwości komunikacji. „To jest część wierszy dostarczonych przez odwróconą klasę: skorzystaj z nowych narzędzi informatyka i komunikacja, wykorzystując każdy bodziec. Byłoby nieaktualne, aby tego nie robić, ponieważ dzieci są otoczone technologią, z której korzystają w wielu dziedzinach. Myślenie o niestosowaniu komputerów lub urządzeń takich jak e-maile jest przestarzałe ”- wyjaśnia Elena Cervetti, nauczyciel, który opowiedział nam o doświadczeniach tego roku szkolnego wraz z uczniami II i III klasy Comprehensive Institute of Pievepelago w prowincji Modena.
„Szkoła zapewniła każdemu uczniowi jeden skrzynka pocztowa, który umożliwia wejście Klasa, platforma do nauczania w sensie społecznym udostępniona przez Google w celu wspierania zmiany w kierunku szkoły cyfrowej. Uczniowie mają tajny kod do wprowadzenia wirtualne sale lekcyjne które odpowiadają różnym dyscyplinom, takim jak geografia czy literatura ». Jak zorganizowana jest nauka? «Przed przystąpieniem do lekcji przesyłam treści multimedialne, na przykład wideo, do wirtualnej klasy. W sieci jest ich bardzo dużo klipy wideo i wysokiej jakości filmy, zwłaszcza dotyczące tematów historycznych. Film odnosi się do następnej lekcji. Chłopcy uczą się pojęcia w domu a oglądając wideo, zaczynają się poruszać i dostrzegać o nich trochę. Następnie w klasie pracujesz nad treścią, aby uczynić ją wyraźną, pogłębić lub lepiej zrozumieć fragmenty, które nie zostały zrozumiane. Tam klasa jest do góry nogami ponieważ wcześniej przewidziano transmisję na zajęciach, podczas gdy w domu pracowaliśmy nad treścią, co jednak stanowi najtrudniejszą część, z którą należy się zmierzyć w pojedynkę; w tym przypadku dzieje się odwrotnie ».
Jakie są Zalety? «W klasie można układać różne struktury zajęciana przykład pobraliśmy dokumenty z różnych stron, a dzieci zaangażowane były w badanie porównawcze i dogłębną analizę przyczyn pierwszej wojny światowej; następnie na tej podstawie stworzyli raport podzielony na grupy robocze ». Klasa staje się żywe laboratorium i z tego składa się autentyczne serce nauki: ćwiczenie w poszukiwaniu źródeł, reorganizacji myśli, umiejętności wyjaśniania przyczyn i konsekwencji, co nawiasem mówiąc stanowi jedną z najtrudniejszych trudności w historii, ale także dzisiaj, bo oznacza uprawiający autonomia w wizji rzeczy.
„Należy pamiętać, że lepsze wykorzystanie formatów, takich jak wideo, ma kluczowe znaczenie nauczanie włączające. Osoby z dysleksją mają takie same zadania jak inne osoby, ale jednocześnie mogą skorzystać z cennej okazji, aby uczyć się zgodnie z szczególne umiejętności, oglądanie i słuchanie, w razie potrzeby odsyłanie filmu ».
Jak chłopcy zareagowali na zmiana? „Na początku było pewne wahanie i wielu miało problemy z połączeniem. Myślę, że to zupełnie naturalne, bo przez lata (my!) Przyzwyczaili się do szkoły w inny sposób. Dziś wszyscy są aktywni i wiedzą, jak korzystać z dostępnych narzędzi. Nowy sposób poczęcia i test weryfikacyjny wykazał dalsze pozytywne opinie. Poeksperymentowaliśmy z innym sposobem, w jaki uczniowie sami przygotowują ćwiczenia dla swoich rówieśników. Klasa jest podzielona na dwie grupy i obie zajmują się zarówno udzielaniem odpowiedzi, jak i przetwarzaniem pytań. Oczywiście pomagam nauczycielowi w zrozumieniu standardu nauczyć się oceniać proste i trudne rzeczy. Uczniowie pokazali, że wykonują te zadania z wielką powagą, dużą koncentracją i… nawet szczyptą zgiełku! "
Współpraca z innymi osobami w celu opracowania środków testu rówieśniczego wyjdź z roli jako student i nauczyć się obserwować rzeczywistość poruszając się w innej płaszczyźnie: „Kiedy myślimy o zadawanych pytaniach, podobnie jak profesor, w naszym umyśle zachodzi proces ponownego opracowania i usystematyzowania naszej wiedzy: uczymy się los". Praca w grupie to umiejętność dzielenie się, umiejętność, na którą eksperci stawiają coraz więcej. Ważna jest nie tylko nasza inteligencja, ale także to, jak bardzo wiemy, jak udostępnić ją światu współpracować razem z innymi.
„W domu masz Informacja, w szkole są przerabiane. Dokładnie odwrotność tego, co zwykle się robi! ” Uwaga, nie przyjmujemy tego podejścia za pewnik: wydaje się oczywiste, w rzeczywistości nawet dzisiaj w większości przypadków stosuje się lekcję frontalną i nie poszukuje się metod alternatywnych ”. Zacznij myśleć kategoriami zróżnicowane umiejętności być może jest to pierwszy krok w podróży, w której jesteśmy dopiero na początku. Każde dziecko jest wyjątkowym człowiekiem i nosi ze sobą walizkę swojego osobistego zestawu umiejętności, charakteru i modalności odkrywać świat.
Możemy sobie wyobrazić szkoła przyszłości nie jako miejsce, w którym każdy musi się dostosować lub dostosować, ale jako przestrzeń wolności i szacunku, w której każdy może się dostosować wyrazić, co to jest. „Traktowanie misji nauczyciela jako zadania czystego przekazywania wiedzy przypomina pod pewnymi względami żołnierzy japońskich, którzy nie zauważyli końca II wojny światowej” - pisze. Tullio De Mauro rozmawiać o klasie do góry nogami.
Z kart historii podróż staje się pytaniemrzeczywistość. Co to naprawdę znaczy opuścić swoją rodzinę? Nauczyciel. Elena Cervetti, absolwentka nauk o komunikacji pisanej i hipertekstualnej, wyjaśnia: „Badaliśmy wojny, procesy migracyjne i Włochów na świecie. Z facetami zastanawialiśmy się co włożylibyśmy do plecaka, gdybyśmy nagle wyszli z domu. Co zaskakujące, wśród najczęstszych odpowiedzi: telefon komórkowy, aby pozostać w kontakcie, usłyszeć głosy przyjaciół, ponownie znaleźć rodzinę. Ten sam przedmiot, który jest często źle rozumiany, gdy widziany jest w rękach cudzoziemca ». Dzięki'Stowarzyszenie Kaleidos chłopcy i nauczyciele z Kompleksowego Instytutu Pievepelago mieli okazję spotkać się z kilkoma uchodźcami: kilkuletnimi nastolatkami, którzy przez jeden poranek opowiadali o swoich doświadczeniach. Plik rasizm walczysz przede wszystkim w ten sposób, patrząc sobie w oczy.
Większość z nas nie wie, co to oznacza żyj wojną, blizna na skórze i na duszy. Co możemy wybierać to sięgnięcie do historii, którą oferuje nam druga osoba, przekształcenie spojrzenia nieznajomego w jedno możliwość. Historia się teraz tworzy, powiedzmy dzieciom: przewróćmy ławki i wstańmy, trzymając się za ręce.
