Kontrolowanie wszystkiego nie pomaga
Myślenie, że twoje życie to maszyna, która działa idealnie dzięki zsynchronizowanym przekładniom, nie pomaga. Posiadanie kontroli nad wszystkim, nad każdym aspektem codziennego życia generuje więc frustrację. Kiedy nieoczekiwany nie obliczonylub to nie zależy od ciebie będzie, za chwilę mechanizm wariuje. Chęć utrzymania wszystkiego pod kontrolą wiąże się z niesamowitym wysiłkiem, przede wszystkim umysłowym, ale także fizycznym. Nieustanne działanie, aby wszystko działało sprawnie, oznacza, że nie pozwalasz sobie na chwilę wytchnienia. Nawet myślenie o odłączeniu na kilka godzin i niepokój pojawia się. Tam szał kontroli dotyka wielu ludzi, zwłaszcza kobiet, które muszą żonglować domem, pracą, dziećmi i mężem, dzień i noc, 365 dni w roku. Zawsze można było przekazać jakieś zadanie innym, delegowaćnie? Nie, ponieważ ci, którzy cierpią hiperkontrola nawet nie rozważa delegowania lub pozostawiania rzeczy własnemu losowi.
Dlaczego pojawia się szał kontroli?
Dlaczego stajesz się maniakiem kontroli? Zbiór czynników, wrażeń i doświadczeń, które przecinają się i wpływają destrukcyjnie na to, jak postrzegamy życie i jak chcemy, żeby się toczyło. Ludzie, którzy mają tendencję do kontrolowania wszystkiego, znajdują się więźniowie ich losu. To, co sprawia, że chcesz się martwić, że wszystko jest na swoim miejscu i nie ma wątpliwości, że idziesz określoną drogą strach. Strach przed nieznanym zrobić błąd, że nie sprostasz zadaniu lub nigdy się w czymś nie wyróżnisz. Wszystkiemu lękowi towarzyszy niezdolność do zarządzania nim naprężenie, nadmierne poczucie obowiązku i potrzeba bezpieczeństwa. Podmioty, które mają tendencję do kierowania własnym życiem i życiem innych, są rozpoznawane po ich szczególnych cechach: perfekcjoniści, nieelastyczny i mało wiary w innych, co prowadzi ich do przekonania, że świat nie może istnieć bez nich.
Hypercontrol: ma to związek z poczuciem winy
Kontrolowanie wszystkiego: dlaczego tak się dzieje? Należy wiedzieć, że dla niektórych źródeł tego problemu można doszukiwać się w przeszłości. Istotą sprawy byłoby w istocie poczucie winy: jakby w przypadku, gdy coś nie poszło dobrze, jedynymi odpowiedzialnymi byli oni i tylko oni. ZA bolesne wydarzenie, skomplikowane lub traumatyczne odpowiedzialny tylko dlatego, że nie zareagowałem, nie mogłem zmienić rzeczy. Często hiperkontrola, która występuje w wieku dorosłym, ma odległe pochodzenie, w dzieciństwie. Jest kilka przypadków dzieci, które doświadczyły wydarzenia, które głęboko je naznaczyło i które w jakiś sposób poczuły winnyi którzy jako dorośli szukają manii doskonałości, aby zapobiec powtórzeniu się tego, czego doświadczyli. Ludzi, którzy się rozwinęlidzieciństwo, prawie obsesyjne poczucie obowiązku będzie miało tendencję do kontrolowania wszystkiego i wszystkich, aby więcej nie cierpieć uraz jak w przeszłości.
Nie musisz mieć wszystkiego pod kontrolą
Próbowanie wszystkiego pod kontrolą, pokazywanie się „na miejscu”, gotowość na każdą ewentualność jest wyczerpujące. Ciągłe przywłaszczanie sobie każdej odpowiedzialności, nawet cudzej, jest szkodliwe i wyczerpujące. Ryzyko polega na tym, że stracisz miarę, nie postawisz żadnego słupka i skończy się to załamaniem nerwowym. Krótko mówiąc, jakość życia znacznie się obniża, nawet jeśli pewne rzeczy dzieją się niezależnie od woli i kontroli, którą próbuje się ćwiczyć. Pomyślmy na przykład o trwającej pandemii: czy można ją było przewidzieć lub kontrolować? Z tego powodu w wielu przypadkach posiadanie kontroli nad wszystkim w żadnym wypadku nie zmienia ewolucji pewnych okoliczności. Co się dzieje, gdy próbujesz mieć kontrolę nad wszystkim? Oto główne konsekwencje.
- Zawsze jest sfrustrowany i zestresowany
- Występują zaburzenia behawioralne i lękowe
- Relacje z innymi stają się męczące
- Człowiek staje się nieelastyczny
- Odłączenie i oczyszczenie umysłu wydaje się niemożliwe
Puść wodze
Można pomóc ludziom, którzy cierpią na urojenia kontroli. W jaki sposób? Najpierw trzeba ich przekonać faktami do puść wodzepokazując, że nie zawsze jest konieczne, aby wzięli odpowiedzialność za losy całego wszechświata. To znaczy, że działanie razem, a nie jako samotni rycerze, prowadzi do lepszego rezultatu: dzielimy zadania aby nikogo nie przeciążać, myśli są rozjaśniane i rozwijane synergie. Świat się nie rozpadnie, jeśli przestaniesz go kontrolować. Błędy i problemy są częścią życia, niektórych po prostu nie da się uniknąć; lepiej to sobie uświadom świat nie jest doskonały i pozwól rzeczom na chwilę obrać swój kurs, poruszać się swobodnie bez naszej interwencji.
